Βαριές κουβέντες

Έργο του Νίκου Αλεξίου. Από τη σειρά με τα ψηφιδωτά
του Αγίου Μάρκου της Βενετίας.

Απόψε είχα πάει να δω την T. στη γκαλερί, που διατηρεί στο κέντρο της Αθήνας.

Έπειτα από δύο Malibu-Ανανά και έχοντας ακούσει τα μισά άπαντα της Ami Winehouse, ήρθε στο τραπέζι μας ένας αρχιτέκτονας και μας έπιασε την κουβέντα.

Λίγο μετά τις συστάσεις η T. έφυγε για να χαιρετήσει κάποιο άλλο γνωστό της, οπότε και ο αρχιτέκτονας συνέχισε να μου μιλάει ή για την ακρίβεια έβγαλε λόγο, το αποκορύφωμα του οποίου ήταν το εξής:

-Δηλαδή εσύ είσαι καλλιτέχνης;

-E...ναι... συμμετέχω στην έκθεση.

-Α... και τι κάνεις; Zωγραφίζεις;

-Χρησιμοποιώ διάφορα μέσα... ένα είναι και αυτό.

-Και δηλαδή αυτά που ζωγραφίζεις τι τα κάνεις;!

-Τα κρατάς σπίτι σου;!
(Ακολούθησαν γέλια από την πλευρά του)

-Εε... για να είμαι ειλικρινής την περασμένη Κυριακή μια εικονογράφηση μου δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή....

[Ακολούθησε σιωπή τριάντα δευτερολέπτων και επανέρχεται δριμύτερος]

-Κι εμένα μου έχουν δημοσιεύσει τόσες αρχιτεκτονικές μελέτες, αλλά @@.... δεν μου ήρθε ποτέ δουλειά απ' αυτές! Όλοι παίρνουν τον φίλο, της φίλης, της γκόμενας, του μπατζανάκη, της θειάς τους!

-Εεεεεε... ναι... συνηθίζεται αυτό....μέσα από τις διαπροσωπικές σχέσεις κλείνονται οι δουλειές. (καλά τι λέω πάλι απόψε ο ποιητής!)

-Και δηλαδή τι είναι η τέχνη;

[-Ωχχχχχχχ! Την βάψαμε......]

-Εσύ δηλαδή όταν κάνεις τέχνη τι σκέφτεσαι;

-Το κοινό στο οποίο απευθύνεσαι;

-Τον πελάτη που θα αγοράσει το έργο σου;

-Την κοινωνία και τα προβλήματά της;

-Τον τρόπο που μπορείς να λύσεις τα προβλήματα της κοινωνίας;

[-Ήμαρτον Κύριε! Σε όλα αυτά θ' απαντήσω απόψε; Ποιός με μούντζωσε σήμερα;]

-Και τι κάνεις δηλαδή εσύ;

[-Επιμένει.... ας απαντήσω μ' ένα τσιτάτο να τελειώνουμε!]

-Κοίταξε να δεις τα θέματα αυτά, έτσι όπως τα θέτεις μου θυμίζουν τις αρχές της στρατευμένης τέχνης της γενιάς του '70... Την είδαμε αυτή τη γενιά καλά και εξάλλου έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε.

-Ξέρεις γιατί έχουμε αυτή τη συζήτηση;

-...σιωπή... [Πού να ξέρω Χριστιανέ μου ο Βοργίας, Σαββατόβραδο στις 2 και μισή το πρωΐ γιατί έχω αυτή τη συζήτηση μαζί σου;!]

- Ε; Θες να σου πω;

- Γιατί; (Από το λύκειο είχα να κάνω τέτοια ερώτηση, τόσο απρόθυμα...)

-Γιατί και τους δύο μας ενδιαφέρει... η ΠΟΛΙΤΙΚΗ!

[......]

Μέσα σε δύο λεπτά, μετά από αυτή την ατάκα, αφού του είπα ότι θίγει πολλά θέματα μαζί και δεν μπορούσα να τα συζητήσω μαζί του αυτή τη στιγμή, έγινα "Λούης" στην κυριολεξία!

Υστερόγραφο: Παρακαλώ να σημειωθεί στα πρακτικά, ότι όση ώρα μίλαγε μου έκανε τράκα γύρω στα 3-4 τσιγάρα... και κάθε φορα που έπαιρνε κι από ένα έλεγε "τι ωραία τσιγάρα έχεις"!

Τα σχόλια δικά σας.

Ο Βραζιλιανος τουριστας

Σταθμος Μετρο Πλακεντιας, ωρα 1 τη νυχτα. Καθομαι στο αυτοκινητο μου περιμενοντας να παραλαβω καποιους φιλους που αποφασισαν σαν τις νυχτεριδες να μου κανουν επισκεψη μες τη μαυρη νυχτα. Γυρω μου απολυτη ερημια, εγω, τα φωτα του σταθμου και δυο-τρεις επιβατες που χανονται στο σκοταδι. Ξαφνικα, εμφανιζεται από το πουθενα ενας νεαρος, γυρω στα 25, με πυκνα κατσαρα μαλλια και σακιδιο στη πλατη, να σκυβει στο παραθυρο μου. Για λιγα δευτερολεπτα –και μη με μουτζωσετε – νομιζα πως ηθελε να μου πουλησει χαρτομαντηλα!

Εγειρα στην ακρη και τον κοιταξα καχυποπτα. Ο νεαρος με δειλο χαμογελο με ρωτησε αν μιλαω Αγγλικα. Μουγκρισα κατι καταφατικα οποτε σχεδον ανακουφισμενος αρχισε να μου μιλα γρηγορα:

-«Μηπως ξερετε που μπορω να βρω ταξι; Δυστυχως αυτό το μετρο που πηρα ηταν το τελευταιο κι εκανε τερμα εδώ, δεν πηγαινε στο αεροδρομιο κι εγω πρεπει να προλαβω το αεροπλανο μου που φευγει στις 3»
Με επιασαν αυθορμητα γελια:
-«Ταξι εδώ;; σ’ αυτή την ερημια;; αχαχαχαχα»

Με κοιταξε απογοητευμενος. Toτε ξυπνησε μεσα μου ο Ξενιος Διας (:-ΡΡΡ) και του λεω σε αποφασιστικο τονο:
«Λοιπον ακου τι θα κανουμε. Εγω περιμενω τους φιλους μου να βγουν από το μετρο (αντε να του εξηγησω τωρα ότι επι ένα τεταρτο ανεβοκατεβαιναν τις σκαλες ψαχνοντας τη σωστη εξοδο). Σκοπευουμε να παμε για φαγητο στη πλατεια (Αγιας Παρασκευης). Αν θελεις, μπορεις να ερθεις μαζι μας για να σε αφησουμε εκει, θα βρεις πιο ευκολα ταξι γιατι υπαρχει και πιατσα. Άλλη λυση δε βλεπω»


Δε προλαβα ν’ αποσωσω τη φραση μου και τους βλεπω να ερχονται «Α, να και η παρεα μου» του λεω.
Γυριζει ο νεαρος και μενει αποσβολωμενος, που να φανταστει ότι μια σοβαρη «κιουρια» σα κι εμενα εκανε παρεα μ’ αυτά τα εξωτικα πλασματα που ερχοντουσαν χοροπηδωντας προς το μερος μας.

-«Λουκρητιααααααα,» αρχισαν να ουρλιαζουν μολις μας ειδαν «πεντε λεπτα σ’ αφησαμε μονη και το εριξες το τεκνοοοο!» (η διακριτικοτητα δεν ηταν ποτε το προσον τους)

-"Σκαστε βλαμμενα και μπειτε μεσα γρηγορα, ο νεαρος πρεπει να προλαβει τη πτηση του»

-«Ναι καλααα, που τα πουλας αυτά, δε λες ότι σε πιασαμε στα πρασα!»

-«Πρασα και σπανακια στα μουτρα σας, σταματειστε να με κανετε ρεζιλι στον ξενο ανθρωπο, ευτυχως που δε μιλαει ελληνικα!»

Προς στιγμην ο νεαρος διστασε, ειδα την εκφραση στο προσωπο του «αραγε-ποσο-ασφαλης-θα-ειμαι-με -αυτό-εδώ-το-τσιρκο» αλλα στο τελος εκανε την αναγκη φιλοτιμο και δεχτηκε να ερθει μαζι μας.


Αφου φορτωσαμε το σακκο του στο πορτμπαγκαζ, στριμωχτηκαμε όπως όπως και ξεκινησε μια απιστευτη διαδρομη με τις πιο σουρεαλ ατακες στα Αγγλοελληνικα.
Γιατι φυσικα μεσα στ’ αυτοκινητο, αρχισε η ανακριση του νεαρου από την ιεροεξεταστικη επιτροπη. Ετσι μαθαμε ότι ηταν από τη Βραζιλια αλλα εμενε μονιμα στην Ισπανια, τον ελεγαν Lucas, κι ειχε ερθει για διακοπες στην Ελλαδα (και δη στην Ικαρια). Μας εξεπληξε και με τα απταιστα ελληνικα του, ολες κι ολες 3 λεξεις, «tzatziki” “mouzaka” “souvlaki” (οποια πρωτοτυπια). Ευκαιρια βρηκαν και τα τερατα και βαλθηκαν να του κανουν ταχυρρυθμα σεμιναρια σε ολες τις ελληνικες βωμολοχιες (μην επιστρεψει κι αμορφωτος). Αποτελεσμα; Όταν φτασαμε στη πλατεια να κοιτανε ολοι το αυτοκινητο μας που εκανε οχταρια από τα γελια κι απο μεσα ακουγοταν δυνατα : «Ma-la-kas” “Say Ma-la-kas!” (κι αυτή ηταν η πιο ανωδυνη λεξη…)

Αρον-αρον τον ξεφορτωσα στη πιατσα των ταξι κι εφυγα με το κεφαλι κατω από το τιμονι, κατακοκκινη από ντροπη..
Και δε μου εφτανε μονο αυτό, κατακλυστηκα κι από τα σχολια και τις αποριες της Ιερας Εξετασης:

-«Λουκρητια, τι σουξε ηταν κι αυτό αποψε» (ναι, εγω κι ο «Ταξιτζης» του Scorsese)

-«Λουκρητια, ετσι που σου μιλουσε στο παραθυρο, νομιζαμε ότι σου εκανε ερωτικη εξομολογηση» (γι αυτό σπευσατε να μας διακοψετε;;;)

-«Λουκρητια, πως αφησες τετοιο κουκλο να φυγει, γιατι δεν ανταλλαξατε τηλεφωνα;» (ποτε να προλαβω που τον τρελανατε στο Λιγκουαφον)

-«Λουκρητια, γιατι δεν τον πηγαμε κατευθειαν στο αεροδρομιο, να γνωριστειτε και καλυτερα;» (με σας κατσικωμενους στο πισω καθισμα, τι προκοπη να εχω)

-«Λουκρητια, που θα παμε για σουβλακια;" (το αιωνιο φαρμακο της λησμονιας)

Δειξε μου τα δωρα των φιλων σου, να σου πω ποιος εισαι!

Με αφορμη τη γιορτη μου και τη προσφατη μετακομιση στο νεο μας σπιτι (οπως ηδη γνωριζετε απο τα τελευταια μου ποστ) οι φιλοι μου κατεφθασαν περιχαρεις με τα δωρα τους, καποια απο τα οποια ενδεικτικα ανεβαζω εδω, αφ' ενος γιατι βαρεθηκα να μιλαω για τη διαμαχη Παπανδρεου-Βενιζελου, αφετερου για ν' αποφανθει η επιστημη σχετικα (δλδ εσεις οι αναγνωστες)


"I Kiss Better than I Cook" εγραφε η πινακιδα που μου εφερε δωρο ο iBlog και την οποια εσπευσε να κρεμασει στη κουζινα μου, για να προλαβει με αυτον τον διακριτικο τροπο τους ανυποπτους καλεσμενους λιγο πριν σερβιριστουν (αφου δεν του πεταξα κανενα τραπεζομαχαιρο στη πλατη, παλι καλα)


Η πορτοκαλι πιατελα με τα πανεμορφα κερια ειναι δωρο της Idάκι, σε μια υστατη προσπαθεια της να μου αναμοχλευσει λιγα ψηγματα ρομαντισμου και να μου δημιουργησει μια ιδιαιτερη ατμοσφαιρα στο σπιτι (παντως αν το πετρελαιο συνεχισει να ειναι στα 82 δολαρια το βαρελι, δηλωνω οτι δε θα το γλυτωσουν το αναμμα)


Στο ιδιο μηκος κυματος και το δωρο του φιλου μου του Γιαννη, ενα ακομη πλατω με πολυχρωμα κερια, ειδικα κατασκευασμενα για ν' απορροφουν τον καπνο (νομιζω οτι για φετος το χειμωνα, εχω λυσει το προβλημα της θερμανσης και του εξαερισμου)


Γνωριζοντας την αγαπη μου για τη θαλασσα, oE-Lawyer εριξε πετονια στα Ματογιαννια της Μυκονου και ψαρεψε αυτη τη φρεσκοτατη και λαχταριστη τσιπουρα που μοσχοβολαει μπλε του Αιγαιου, Καισαρη και Lakis Gavalas.


"Τσαμπα καιει η λαμπα" θα σκεφτηκε ο Moses κι αποφασισε να μου φερει το παραπανω ιριδιζον καντηλι απο τo προσφατο ταξιδι του στην Κωνσταντινουπολη μπας και κατεβει λιγο ο λογαριασμος της ΔΕΗ κι ανεβει ο λογαριασμος μου στη τραπεζα.


Την ιδια σκεψη εκανε κι η ξαδελφη μου, που μου εφερε ενα τσαχπινικο καντηλι απο τη Κρητη, και για ενα λογο ακομα, μαλλον επειδη βαρεθηκε να με ακουει να κατεβαζω καντηλια ολο το καλοκαιρι λογω μαστορων κι επισκευων στο σπιτι.


Ο λογοτεχνης-συγγραφεας-ποιητης Nonsense Madrigals, εψαξε αναμεσα στους χιλιαδες τομους της βιβλιοθηκης του κι ανεσυρε το (προβοκατορικο) βιβλιο που βλεπετε να φιγουραρει στη φωτο, για να μου το κανει δωρο, τιτλος του:"Ανακαλυψτε ξανα το σεξ!" (μα..."κοβεται το σεξ;;")


Το οτι το ιδιο βιβλιο κοβει βολτες αναμεσα στα μαξιλαρια μου, ειναι εντελως συμπτωματικο κι αποκλειστικα και μονο για τις αναγκες της φωτογραφησης (και δε θελω αντιρρησεις!)

Τα συμπερασματα δικα σας...

Υ.Γ. Οι φωτογραφιες οπως παντα δια χειρος iBlog

Μετά την καταστροφή...

Foto: Sofia Tachias

Σα βγεις στον πηγαιμό για τη Μπιενάλε της Αθήνας
άσε τις ηθικές και κοινωνικές προκαταλήψεις σου στο σπίτι...
Στους δαιδαλώδεις διαδρόμους της σα βρεθείς να ξέρεις...
δεν θα έχεις μαζί σου μήτε τον μίτο της Αριάδνης
μήτε τον Καρατζαφέρη να σε κρατά απ' το χέρι.
Anomymous

Πριν λίγες ημέρες η συν-βοργιάζουσα Λουκρητία κι εγώ, επισκεφτήκαμε την παρθενική Μπιενάλε της πόλεως των Αθηνών, που παρουσιάζεται αυτές τις ημέρες στις εγκαταστάσεις της Τεχνόπολις στο Γκάζι με τον τίτλο "Καταστρέψτε την Αθήνα"... και ειλικρινά εκστασιαστήκαμε με τη διοργάνωση!

Είχαμε πολύ καιρό να βρεθούμε συνδιαλεγόμενοι με τόσα πολλά Β-Οργιώδη και εκμαυλιστικά εικαστικά έργα, συγκεντρωμένα στα πλαίσια της ίδιας έκθεσης. Πραγματικά αισθανθήκαμε τις καρδιές μας να πεταρίζουν στα στήθια μας από συγκίνηση για το τιτάνιο έργο των επιμελητών της έκθεσης, που τους νιώθουμε ως γνήσιους πνευματικούς μας αδελφούς εν βοργίω!

Οι εβένινες ψυχές μας αγαλλίασαν παρακολουθώντας μια ανατρεπτική αφήγηση-υπερθέαμα ρήξεων και αδιεξόδων, αφιερωμένη στα πιο λυσσώδη και στα πιο καταστρεπτικά υποσυνείδητα ένστικτα της ανθρώπινης φύσης! Με απώτερο σκοπό την καταστροφή των στερεότυπων, όπως αυτά εκφράζονται μέσα από τη διαδικασία διαμόρφωσης της ταυτοτητάς μας στα πλαίσια της κοινωνίας και της ιστορίας!

Bernhard Willhelm & Dirk Bonn The Rose, 2007
Video Courtesy of Bernhard Willhelm, Dirk Bonn
Foto: Sofia Tachias

Σε αυτή τη μικρή επισκόπηση επιβάλλεται να κάνουμε ειδική μνεία στο video Red Rose των Γερμανών καλλιτεχνών Bernhard Willhelm & Dirk Bonn. Η ονειρική σεκάνς έγχρωμου τσολιά να χορεύει house και να πατικώνει με τα χέρια του παγωτίνια, μας χάρισε ένα δεύτερο ήπαρ! Ενώ η γνήσια camp σκηνή βοριοευρωπαίου γότθου με στολή τσολιά, να χοροπηδάει στο κρεβάτι ξενοδοχείου και τη κάμερα να κάνει zoom κάτω από τη φουστανέλα, στο κόκκινο σπασουάρ και τα εκτεθειμένα κωλομέρια του, μας θύμισε σκηνές απείρου κάλλους στο Pierro's της Μυκόνου!

Pablo Picasso, Parthenon, 1959
Παστέλ σε χαρτί 12,5 x 19,5 cm
Ιδιωτική Συλλογή
Foto: Sofia Tachias

Όσο για το πολυδιαφημισμένο σχέδιο του Pablo Picasso που κάνει μνεία στο γνωστό επεισόδιο με την ανάρτηση της Ελληνικής σημαίας στην Ακρόπολη από τον Μανώλη Γλέζο κατά την Γερμανική Κατοχή, είχε ένα πραγματικά εξαιρετικό μασίφ επίχρυσο κάδρο και θα έδενε αρμονικά με τα υπόλοιπα έπιπλα στο drawing room της Λουκρητίας!

Stelios Faitakis Socrates drinks the conium, 2007
Latex, Acryl, Spray, Metall-Lack
Courtesy of The Breeder, Athen
Foto: Sofia Tachias

Από τους Έλληνες καλλιτέχνες που συμμετείχαν στην έκθεση η πιο δυνατή παρουσία ήταν με διαφορά αυτή του Στέλιου Φαϊτάκη με τη μνημειακή σύνθεση του για την Απολογία του Σωκράτη. Ένα πραγματικά σημαντικό έργο τόσο για την εκτέλεση του, που έχει δανειστεί στοιχεία από την τεχνοτροπία της εκκλησιαστικής αγιογραφίας και των μεγάλων graffiti των μητροπόλεων της αλλοδαπής, όσο και για το μήνυμα που εκπέμπει.

Folkert de Jong The Shooting Lesson, 2007
Styrofoam, Polyerothane, Paint
ca. 800 x 800 x 450 cm
Courtesy of James Cohan Gallery, New York, Folkert de Jong
Foto: Sofia Tachias

Aidas Bareikis Easy Times, 2007
Mixed Media Variable Dimensions
Courtesy of Leo König Inc., New York, Eleni Koronaiou Gallery, Athens, Aidas Bareikis
Foto: Sofia Tachias

Οι γλυπτικές εγκαταστάσεις των Folkert de Jong και Aidas Bareikis ήταν ομολογουμένως από τα πιο ενδιαφέροντα έργα στη διοργάνωση. Η χρήση ετερόκλητων υλικών και η δημιουργία αλλόκοτων μορφών, που μοιάζουν να έχουν μια ύπαρξη παράλληλη με αυτή του δικού μας κόσμου, μας έκαναν να περάσουμε αρκετή ώρα παρατηρώντας αμίλητοι. Ειδικά όμως η εγκατάσταση του Λιθουανού Aidas Bareikis στους φούρνους της Τεχνόπολις ήταν τουλάχιστον εντυπωσιακή αν και η μυρωδιά της απλά ανυπόφορη!

John Bock Lütte mit Ruccola, 2006
Video 35 Min.
Courtesy of Klosterfelde, Berlin
Foto: Sofia Tachias

Το έργο όμως που πραγματικά μας συνεπήρε για την ποιητικότητα και την ευαισθησία του ήταν το video του Γερμανού John Bock Lütte mit Ruccola. Ο επί τριανταπεντάλεπτο συνεχής βασανισμός αθώου θύματος δεμένου σε τραπέζι, με τον θύτη να του κόβει τη μύτη και το αυτί με ξυράφι, να του βγάζει νύχια και δόντια, να του σπάει το πόδι και τα δάκτυλα του χεριού, να "παίζει" με όργανα του σωματός του, αλλά και το κορυφαίο όλων, να του κολλάει στο μπράτσο τέσσερα αυτοκόλλητα νικοτίνης και να του δίνει να καπνίσει τσιγάρο (όλα αυτά on camera με ανατριχιαστική λεπτομέρεια) εύφραιναν τις αβυσαλλέα βοργιώδεις ψυχές μας, τόσο ώστε να αποφασίσουμε ότι χρειαζόμαστε επειγόντως τον καλλιτέχνη του video για Αρχιβασανιστή στα μπουντρούμια του Οίκου μας!

Αρκετά όμως με τα δικά μας λόγια, πραγματικά επιβάλλεται να επισκεφτείτε αυτή μοναδική γιορτή της καταστροφής σε όλα τα επίπεδα, να γίνετε κοινωνοί του απαυγάσματος της σύγχρονης εικαστικής διαννόησης ιδίοις όμμασι και να το κρίνετε με τη σειρά σας.

UPDATE by Loucretia: Όπως καταλαβαινετε, προτιμησα να γραψει για την εκθεση ο καλλιτεχνης του Οικου μας ως πλεον αρμοδιος, διοτι εγω ειμαι μια απλη, αθωα κι ανυποψιαστη θεατης κι ετσι απλα, αθωα κι ανυποψιαστα σταθηκα μπροστα σ’ένα (φαινομενικα) απλο κι αθωο βιντεο για να παρακολουθησω (εντελως συμπτωματικα) έναν Σκανδιναυο διμετρο ξανθο θεο, ο οποιος με απλο κι (όχι) αθωο τροπο αυνανιζοταν στο παραθυρο μιας (υποτιθεμενης) σωφερινας, παριστανοντας τον αστυνομικο που την τιμωρει για παραβαση (αβυσσος η ψυχη του σεναριογραφου).

Καθολη τη διαρκεια του βιντεο τα απλα, αθωα κι ανυποψιαστα ματακια μου δεν καταφεραν να διακρινουν «τι κρατουσε ο Ναπολεων», φευ τα «προσοντα» του ηταν επιεικως αορατα δια γυμνου οφθαλμου… σκετο destroy δηλαδη… (αβυσσος κι η ψυχη του σκηνοθετη)
«Κριμας το παλληκαρι, δυο μετρα μπόι» σχολιασα αυθορμητα και μεγαλοφωνα στις δυο εμβροντητες γιαγιαδες που παρακολουθουσαν διπλα μου το βιντεο και στη πανικοβλητη μητερα που προσπαθουσε ν’ απομακρυνει το παιδακι της…

Το ονομα του καλλιτεχνη και του βιντεο δεν το θυμαμαι, σιγα που θα σας το εδινα δλδ να μου τρεξετε κατευθειαν σ’ αυτό, οοοοοχι, να πατε πρωτα να δειτε και τα υπολοιπα και μετα να το ανακαλυψετε μονοι σας…ειπαμε, η τεχνη θελει θυσιες :-ΡΡΡ

Έλα να την πάρεις

Σήμερα είναι η μέρα της κρίσεως. Ποιος θα κυβερνήσει; Ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα; Πόσο ψηλά θα μπει ο πήχης; Πού θα δουλεύει του χρόνου ο Πρετεντέρης; Τι θα δείξει το δελτίο του Σταρ; Θα ψηφίσει για το επόμενο Σύνταγμα η Έφη Σαρρή; Θα βγάλει βιβλίο για τον Απόλλωνα της Θούλης ο Άδωνις; Θα είναι σε Υπουργείο ή σε γράνα του χρόνου ο Βύρων; Θα κλείσει το μπακάλικο; Έχει αλλεργία ο Σουφλιάς; Γιατί έκανε δίαιτα ο Βενιζέλος; Ποιος ποιος ποιος ντύνει την Παπαρήγα; Γιατί δε κάνει πλαστική ανόρθωσης ο Αλαβάνος; Γιατί υπάρχει το Τελεάστυ; Γιατί το Τηλεφώς το έχει ρίξει στις επαναλήψεις; Πού είναι ο Θέμος; Πού είναι το "ξανθό γένος" μόνο με 19.5 Ευρώ; Πετάει ο γάιδαρος; Σε ποιο καταφύγιο κρύψανε το Ρουσσόπουλο και χάθηκε αυτή η αυθόρμητη ζωντάνια του; Πόσα πριόνια μπορεί να δουλέψει ταυτόχρονα ο Μητσοτάκης; Γιατί ο Έβερτ έπαθε μόνο δύο εγκεφαλικά; Γιατί ενώ βρίζουν όλοι το Σημίτη δείχνουν μόνο δικά του έργα στις διαφημίσεις τους; Γιατί ο Σύριζα δεν έχει πρόγραμμα; Γιατί το ΚΚΕ έχει πρόγραμμα που δε γίνεται ποτέ να εφαρμοστεί εκτός αν μας πείσει να παίρνουμε παπούτσια με το δελτίο; Γιατί ο κόσμος ξαναψηφίζει οποιονδήποτε από τους δύο μεγάλους γαμώ το κέρατό μου;

Κλείνουμε με μια ιστορική αναδρομή, και την αφίσα των Οικολόγων, που τους αδικήσαμε στο αφιέρωμα.

Ιστορική αναδρομή:

Οικολόγοι:

Υ.Γ.: ΜΗΝ ΨΗΦΙΣΕΤΕ ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ! ΕΙΔΑΜΕ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΦΤΑΣΕ!

Των Στρατών τα Φουσάτα...

Μια εικόνα χίλιες λέξεις...

Η Σαλάτα προτείνει...

" Όλοι το ίδιο είμαστε
σε τούτο το κοσμάκη
και όλοι έχουμε καρδιά
λαός και Κολωνάκι "

Ο ΣΥΝ αυτοπεριγράφεται ως ριζοσπαστικό αριστερό κόμμα, εμπνεόμενο από τις ιδέες της ανανέωσης του κομμουνιστικού και γενικότερα αριστερού εργατικού κινήματος στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Υποστηρίζει ότι η κουλτούρα του κόμματος εμπλουτίζεται από την ενεργό συμμετοχή του στο κίνημα ενάντια στη νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση. Ο Συνασπισμός αποδίδει τις θεωρητικές αναζητήσεις του σε θέσεις φιλοσόφων και πολιτικων όπως ο Καρλ Μαρξ, ο Βλαντιμίρ Λένιν, η Ρόζα Λούξεμπουργκ, ο Αντόνιο Γκράμσι, ο Λουί Αλτουσέρ και ο Νίκος Πουλαντζάς.

Ο ΣΥΝ επιδιώκει να ενσωματώνει οργανικά στην αναζήτηση μιας καινούριας ταυτότητας της Αριστεράς, πολίτες που με διαφορετική ιστορία και προέλευση εκφράζουν τη συνέχεια, τις κριτικές και ανανεωτικές απόπειρες που εμφανίστηκαν σε όλες τις πτέρυγες και σε όλη την ιστορική πορεία της Αριστεράς. Κάτω από τη σημαία του μπορεί κανείς να βρει ανθρώπους διαφορετικών ιδεολογικών καταβολών, από σοσιαλιστές μέχρι και ελευθεριακούς κομμουνιστές. Για το λόγο αυτόν, τα μέλη του Συνασπισμού έχουν το δικαίωμα να σχηματίζουν εσωκομματικές ομάδες (τάσεις). Οι τάσεις μπορούν να εκδίδουν δικά τους έντυπα και να διοργανώνουν ανοιχτές συζητήσεις, όμως δεν μπορούν να δουλεύουν ενάντια στις αποφάσεις του κόμματος.

Γιατί όλους εμάς μας ενώνει η Ελλάς

Ο Γιώργος Καρατζαφέρης από αρκετούς θεωρείται ότι ανήκει στον ακροδεξιό χώρο. Το 1974 εξέδιδε τη φιλοβασιλική εφημερίδα «Το Στέμμα της Δημοκρατίας».^[5] Συμμετείχε παλιότερα στην ομάδα UEN, μαζί με τον Τζιανφράνκο Φίνι. Το 1998 ο Γ. Καρατζαφέρης χαρακτήρισε τη νεοναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή «συμπλήρωμα της Νέας Δημοκρατίας» επειδή κατά τη γνώμη του «είχε πρωταγωνιστές του αγώνα»^[6]. Κατά καιρούς στα ψηφοδέλτια του ΛΑΟΣ έχουν συμμετάσχει ο Κωνσταντίνος Πλεύρης και πρώην μέλη της Χρυσής Αυγής ^[7]. Όταν αποκαλύφθηκε η συμμετοχή στεχών της Χρυσής Αυγής στο ψηφοδέλτιο του ΛΑ.Ο.Σ., ο Γ. Καρατζαφέρης δήλωσε ότι συμμετείχαν επίσης δυο Εβραίοι, ένας τσιγγάνος και δυο ομοφυλόφιλοι. Η Χρυσή Αυγή, μέσω του Ν. Μιχαλολιάκου, δήλωσε ότι θίγεται ηθικά από τη δήλωση αυτή και απέσυρε την υποστήριξή της πλην των υποψηφίων. Η συμμετοχή Εβραίων στο ψηφοδέλτιο του ΛΑ.Ο.Σ. διαψεύστηκε από το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδας.

Η άποψή του για εφαρμογή ποσοστώσεων στην είσοδο των μεταναστών, στα πρότυπα ορισμένων Ευρωπαϊκών χωρών, έχει πολλές φορές δημιουργήσει συζητήσεις από τους πολιτικούς του αντιπάλους, καθώς έγινε αφορμή να κατηγορηθεί για ρατσισμό και ξενοφοβία. Έχει υποστηρίξει υπό μορφήν μομφής ότι κάποιοι Έλληνες πολιτικοί όπως ο Κώστας Σημίτης ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Μιλτιάδης Έβερτ για αδιευκρίνιστους λόγους έκρυψαν την Εβραϊκή τους καταγωγή και κάποιοι άλλοι το ότι είναι Μασόνοι. Έχει πει χαρακτηριστικά: «Πρώτον: Δεν είμαι Εβραίος. Ας το πει αυτό κι ο πρωθυπουργός. Δεύτερον: Δεν είμαι κομμουνιστής. Ας το πει αυτό κι ο κ. Καραμανλής. Τρίτον: Δεν είμαι ομοφυλόφιλος. Αυτό δεν μπορεί να το πούνε πολλοί» (28/5/2002, Κόρινθος, δημόσια ομιλία). Με άλλη αφορμή από το κανάλι του: «(Ολα) συμβαίνουν εις εφαρμογήν των Πρωτοκόλλων της Σιών. Εις εφαρμογήν της Νέας Τάξεως πραγμάτων. Και ποιοι εξυπηρετούνται; Από τη μια μεριά οι Εβραίοι, που είναι ο άμεσος αυτουργός κι από την άλλη ο Πάπας και το Βατικανό που είναι ο έμμεσος αυτουργός. (...) Μπορώ να σας φέρω περισσότερα του ενός παραδείγματα συνωμοσίας του Βατικανού και των Εβραίων κατά της Ελλάδος. Οχι ένα, όχι δύο, πάρα πολλά. (...) Ο Κώστας Καραμανλής πήγε με το ίδιο αεροπλάνο, το ίδιο αυτοκίνητο στην ίδια λέσχη με τον Γιωργάκη, στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ» (24/5/00). ^[8]. Αφορμή για να κατηγορηθεί και για αντισημητισμό έγιναν οι απόψεις του ότι η επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη ήταν σχέδιο των Εβραίων.^[9] Για το θέμα της ονομασίας της F.Y.R.O.M. έχει εκφράσει την άποψη ότι οι ως τώρα χειρισμοί στο θέμα δεν υπήρξαν οι κατάλληλοι και πως το όνομα της Μακεδονίας δεν πρέπει να είναι διαπραγματεύσιμο.

«σκληρόν προς κέντρα λακτίζειν»

Σύμφωνα με τις βαθιές δημοκρατικές μας πεποιθήσεις, θα προσπαθήσουμε μέχρι τις εκλογές να σας παρουσιάσουμε τους πιο γνωστούς πολιτικούς αρχηγούς, ξεκινώντας με Εκείνον με το υψηλότερο Φρόνημα, και τη μεγαλύτερη Ταπεινοφροσύνη. Ακολουθεί ο Μικρός Οδηγός Ευτυχίας, γραμμένος από τα ροζιασμένα του Χεράκια:

ΜΙΚΡΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ

α) Η ευτυχία είναι το μόνο πράγμα που μπορείς να δώσεις χωρίς να το έχεις ο ίδιος.

β) Η ευτυχία είναι το μόνο αγαθό που πολλαπλασιάζεται όταν μοιράζεται.

γ) Τα απαραίτητα συστατικά της ευτυχίας είναι: κάτι να κάνεις, κάποιος που ν’ αγαπάς, σε κάτι να ελπίζεις.

δ) Μη μετράς τη ζωή σου μόνο με τις επιτυχίες σου. Ξύπνα και δες τα ωραία πράγματα που συναντάς στο δρόμο σου.

ε) Απόλαυσε το χάραμα, το γέλιο, τη βροχή, τα λουλούδια, τα πουλιά. Είναι όλα δικά σου!

στ) Δεν υπάρχει δρόμος για την ευτυχία – η ευτυχία είναι ο δρόμος.

ζ) Ο Δημόκριτος έλεγε: ευτυχισμένος είναι αυτός που δεν λυπάται για όσα δεν έχει, αλλά χαίρεται γι’ αυτά που έχει.

η) Υπάρχουν χρήματα χωρίς ευτυχία και ευτυχία χωρίς χρήματα.

θ) Ο Ντοστογιέφσκι επιλέγει: Η ευτυχία δεν βρίσκεται στην ευτυχία, αλλά στο κυνήγι της. Η ευτυχία δεν είναι ένας σταθμός που φτάνει κανείς, αλλά είναι ο τρόπος που ταξιδεύει.

Και τέλος ι) ένα…ενδυματολογικό διά ταύτα: Δεν είσαι ποτέ ντυμένος αν δεν φορέσεις κι ένα χαμόγελο!

Και μετά και με όλα αυτά, κατά το ευαγγελικόν «έτι εν σοι λείπει». Το «έν» είναι δώρημα της πίστεως του καθενός.

Η Παναγιά Μαζί Μας!

Debate

Συμπεράσματα:

Εξαρτάται τι περιμένει κανείς. Επικοινωνιακά (όσον αφορά το χάρισμά του δηλαδή) ο Καρατζαφέρης έπαιζε μόνος του. Αν δεν ήταν και τόσο ανήθικος οπορτουνιστής ώστε να μαζεύει όλη αυτή τη σαβούρα δίπλα του, ίσως να του άξιζε μια ευκαιρία. Ο Αλαβάνος πολιτεύεται γιατί βαριέται σπίτι (ο Τσίπρας θα μάζευε ένα δεκαράκι χαλαρά), η Παπαρήγα σταθερή σα βράχος στον κόσμο του περιμένοντας το Τσουνάμι (αλλά για πόσο άραγε; ), ο Παπανδρέου το παιδάκι που γράφει τις εκθέσεις με τις καρδουλίτσες και τις μαργαρίτες στο περιθώριο αλλά κατουριέται πάνω του μέχρι τα εννιά, ο Καραμανλής ένα φροϋδικό μυστήριο ( ; ) και ο Παπαθεμελής σκέτος Ναπολέων (χωρίς την Ιωσηφίνα, το μυαλό, το θάρρος, το λέγειν και τους τρόπους). Με λίγα λόγια ήταν μια ωραία ατμόσφαιρα.

Υ.Γ.: Συμπέρασμα: Δεν υπάρχει ζωή μετά θάνατον.
Υ.Γ.#2: Αν υπήρχε θα ακούγαμε τις ψυχές κάτι άλλων Παπανδρέου και Καραμανλήδων (μη πούμε για Βελουχιώτη και πρέπει να πλύνουμε το keyboard) να ανεβαίνουν από τα Τάρταρα (οι πολιτικοί, όπως και οι δικηγόροι, πάνε στην Κόλαση) με τούρτες για το σπίτι :-Ρ

ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ!

Μπορείτε να βοηθήσετε;

Συνέβη εις Θεσπρωτίαν...

Πελάτης κάθεται σε παραλιακή καφετέρια.
Σερβιτόρος έρχεται για να πάρει παραγγελία.
Πελάτης: Τι παγωτά έχετε;
Σερβιτόρος: Μπαλλίτσες!
Πελάτης (έκπληκτος): Εεε...Τι γεύσεις παγωτών έχετε, εννοώ;!;
Σερβιτόρος (βαριεστημένος): Να σας φέρω τον κατάλογο καλύτερα.
(Φέρνει τον κατάλογο και φεύγει, ο πελάτης βλέπει ότι το κατάστημα διαθέτει γύρω στις 20 διαφορετικές γεύσεις παγωτού και μπανάνα σπλιτ)
Σερβιτόρος (επιστρέφει για το δεύτερο γύρο): Αποφασίσατε;
Πελάτης (επιμένοντας): Το μπανάνα σπλιτ τι γεύσεις παγωτού έχει;
Σερβιτόρος: Έχει τρεις μπαλλίτσες με γεύση σπέσιαλ!
Πελάτης: Δηλαδή;;; Τι γεύση έχουν οι "μπαλλίτσες";!;
Σερβιτόρος (με ηττημένο ύφος): Παρφαί με φρουτάκια, παρφαί κρέμα και παρφαί σοκολάτα.
Πελάτης: Δεν μου αρέσει το παρφαί, οπότε θέλω ένα παγωτό με μια "μπαλλίτσα" τιραμισού...
Σερβιτόρος (με χαιρέκακο ύφος): Μας έχει τελειώσει το τιραμισού.
Πελάτης (αποφασισμένος για όλα): Ωραία! Τότε θέλω να έχει μια "μπαλλίτσα" με γεύση τρούφα σαμπάνιας!
Σερβιτόρος: Ούτε γεύση τρούφα σαμπάνιας έχουμε!
Πελάτης: Ωραία! Μιλκ σεϊκ βανίλια έχετε;
Σερβιτόρος (έκπληκτος): Ε...ναι...
Πελάτης: Ωραία θέλω ένα!
Σερβιτόρος αναχωρεί παίρνοντας μαζί του τον κατάλογο υπό μάλης.

Υ.Γ. Παρακαλούνται οι φίλοι αναγνώστες να μας ενημερώσουν αν έχουν φάει ποτέ στη ζωή τους παγωτό σε σχήμα κύβου, τετράεδρου, οκτάεδρου και λοιπών γεωμετρικών στερεών!