Loucretia's

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 24, 2010

"Να τα πουμε;"


Καθε χρονο περιμενω με ανυπομονησια τα παιδια που θα ερθουν για τα καλαντα. Στηνομαι απο το πρωι και τα περιμενω, το θεωρω καλοτυχια να ακουγονται μεσα στο σπιτι οι παιδικες φωνουλες τετοιες μερες. Καθε χρονο ερχονται και πιο αργα, οχι σαν και μας που σηκωνομαστε απο το αξημερωτο και θεωρουνταν ντροπη να σε βρει ο ηλιος και να λες ακομη τα καλαντα. Κι αν καμια φορα αργουσαν ή δεν ερχονταν καθολου, εβγαινα και τα μαζευα απο τη γειτονια να μας τα πουν.

Ετσι και σημερα, πηγε 9, πηγε 10, πηγε 11, κανεις δεν μας χτυπησε το κουδουνι, ρωτουσα τα παιδια μπας και ακουσαν τιποτα, μηπως μας χτυπησαν και κοιμομαστε,μπα, κανεις.

Ειχα αρχισει να απογοητευομαι οταν γυρω στις 11.30 χτυπησε το κουδουνι. Τρεχω να ανοιξω και αντικρυζω 2 αγγελακια, ναι σαν αγγελακια ησαν. Δυο κοριτσακια 5-6 χρονων, καταξανθα με γυαλακια, μικροσκοπικουλια κι αδυνατουλια αλλα με ενα τεραστιο χαμογελο. Εμεινα να τα χαζευω, απορουσα πως προσγειωθηκαν στη πορτα μας. "Να τα πουμε;" με ρωτησαν ντροπαλα, κρατωντας τα τριγωνακια τους..."μα φυσικα!" τους απαντησα. Αρχισαν με τις φωνουλες τους να τραγουδουν, απιστευτη γλυκεια μελωδια, φωναξα και τα παιδια και τα χαζευαμε. Τους εδωσα γερο χαρτζηλικι και μου εκανε εντυπωση η εκφραση χαρας και ντροπαλοτητας αναμεικτη με ευγνομωσυνη που φανηκε στα προσωπακια τους, σχεδον δεν κοιταξαν καν το χαρτονομισμα.

Μετα απο λιγο περασαν και οι γαβριαδες της γειτονιας, δυο αγορακια 9-10 χρονων,κοντοκουρεμενα και αψικορα που τραγουδησαν τα καλαντα με το ματι κολλημενο στα χερια μας μεχρι να τους δωσουμε τα λεφτα, τα οποια αρπαξαν και καταχωνιασαν αστραπιαια στη τσεπη τους. Ειχαν πολυ πλακα, χωρια το υφος τους που ηταν εντελως επαγγελματικο τυπου "μια στροφη μονο απο τα καλαντα να τελειωνουμε". Ελπιζω να τα ξαναδω ολα τους και την παραμονη της Πρωτοχρονιας, αλλωστε οπως μου ελεγε και ο γιος που θυμηθηκε τις δικες του εξορμησεις, παντα σταμπαρεις τα σπιτια με το καλο χαρτζηλικι και δεν παραλειπεις ποτε να τα επισκεφθεις.

Σας ευχομαι Καλα Χριστουγεννα και παντα να ερχονται οι μικρες και μεγαλες χαρες που ονειρευεστε ;-)

9 Comments:

Blogger koulpa said...

καλά αηδία έχω καταντήσει.. πάλι βουρκωμένος είμαι.. με κάθε ευκαιρία.. :):)
σα να τα είδα τα παιδάκια.. σα να τα άκουσα.. είμαι χωρίς μόνημη κατοικια κάμποστα χρόνια.. με αποτέλεσμα να έχω να ακούσω κάλαντα καμιά δεκαετία.. :):)
χρόνια πολλά και καλάααα :):)

25/12/10 9:48 μ.μ.  
Blogger Loucretia said...

πωπω, σε καταλαβαινω και σου ευχομαι του χρονου τετοια μερα οπου κι αν εισαι, να γεμισει το σπιτι σου απο παιδακια που θα σου τραγουδουν τα καλαντα!
Χρονια Πολλα και σε σενα :-)

26/12/10 1:26 π.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Τα τελευταία 2 χρόνια μένω σε σοφίτα.Παραμονή Χριστουγέννων, λόγω δουλειάς , γύρισα σπίτι στις 9 το πρωι και το μόνο που σκεφτόμουν ήταν το κρεβατάκι μου.Έπεσα ξερός για ύπνο.Κατα τη μια, μέσα στον ύπνο μου άκουσα να χτυπάει το κουδούνι επίμονα... πρέπει να χτυπούσε πάνω απο 5 λεπτά όταν αποφάσισα να σηκωθώ γιατί νόμιζα πως ήρθαν να εισπράξουν τα κοινόχρηστα. Ανοίγω την πόρτα αγουροξυπνημένος και βλέπω 3 κοριτσάκια... "να τα πούμε;" είπαν. "Χμ...ναι οκ"
Με το ένα μάτι κλειστό ψάχνω να βρω ψιλά ,αλλά πουθενά. Βρίσκω πάνω στο ψυγείο ένα μπλε χαρτονόμισμα... οκ λεω.. 5ευρώ είναι και τους το δίνω πριν τελειώσουν τα κάλαντα για να ξαναπάω στο κρεβάτι,να χωθώ κάτω απο το πάπλωμα, το οποίο τις περισσότερες φορές είναι τόσο βαρυ...Δεν μπόρεσα να κοιμηθώ και μπήκα για μπάνιο.Σε μια φάση ,εκεί που έλιωνα κάτω απο το καυτό νερό, ακούω πάλι το κουδούνι.Χτύπησε μόνο μια φορά και μέχρι να πάω να ανοίξω έφυγε.Κοίταξα απο το παράθυρο και είδα ένα παιδάκι να φεύγει απο την πολυκατοικία.Μάλλον έπεσε σύρμα και ήρθε και εκείνο να πει τα κάλαντα αλλά ατύχησε...δεν ηταν τόσο επίμονο όσο τα άλλα...
Ελπίζω να έρθει παραμονή πρωτοχρονίας.
Χρόνια πολλά σε όλους.
Γιάννης

ΥΓ:Τελικά όπως κατάλαβα μετά, το μπλε χαρτονόμισμα ήταν 20ευρω!!Τεσπα ...ας το χαρουν με υγεια!

26/12/10 9:35 μ.μ.  
Blogger Loucretia said...

αχαχα, οπως διαβαζα το σχολιο σου, νομιζα οτι το χαρτονομισμα ηταν ΜΕΣΑ στο ψυγειο και ετοιμαζομουν να ρωτησω αν φυλας τα χρηματα σου στην καταψυξη :-Ρ Οπως και ναχει, τα πιτσιρικια θα εφυγαν ενθουσιασμενα, ετοιμασου για εισβολη τη Πρωτοχρονια!
Χρονια Πολλα κ' καλες γιορτες να εχεις!

27/12/10 11:38 π.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Στην καταψυξη βαζω τις λιρες...
Τα χαρτονομισματα τα εχω πανω στο ψυγειο,ετσι ωστε μολις μπουν να τα παρουν και να φυγουν!Έτσι θα μου μεινουν οι λιρες για να τις μετραω...
:P
Χρόνια πολλά και παντα με υγεια.
Κλασσικη η ευχη μου αλλά ειναι μεσα απο την καρδια μου.
Να περασεις πολυ καλα τις γιορτες και να σε χαιρονται οσοι σε αγαπουν.
Φιλια
Γιαννης

28/12/10 9:39 μ.μ.  
Anonymous αράπης said...

Σ’αυτό το σπίτι που ‘ρταμεν
τα πάτερα ξυλένια
του χρόνου σα και σήμερα
να ‘ναι μαλαματένια.

Σ’αυτό το σπίτι που ‘ρταμεν
Πέτρα να μη ραϊσει
κι ο νοικοκύρης κι η κερά
πολλά χρόνια να ζήσει.

Να ζήσει χρόνους εκατό
και να τος επεράσει
κι από ‘κει και ύστερα
ν’ασπρίσει να γεράσει.

Απόσπασμα από Πρωτοχρονιάτικα Κάλαντα Ικάριων Νήσων.

Χρόνια Πολλά και Καλά με υγεια, αγάπη, χαρά.

29/12/10 9:49 π.μ.  
Blogger Loucretia said...

ευχαριστουμε πολυ "αραπη" για τις ευχες σου, απο την κερα με αγαπη ;-)

30/12/10 3:12 μ.μ.  
Blogger dsquared said...

Τι εγινε χρυση μου
μπηκαμε στο νεο ετος,
αντε μαζεψου λιγουλακι στο blogακι σου!

DIN

25/3/11 11:46 μ.μ.  
Blogger koulpa said...

δε πιάσαν τοπο οι ευχές για καλή χρονιά γι αυτό το μπλογκακι.. τι κάνεις; όλα καλά; :) :)

4/7/11 12:01 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Κύρια Είσοδος