Loucretia's

Δευτέρα, Αυγούστου 02, 2010

Give me five

Μπα, δεν ειχα καμια ορεξη για επετειακο ποστ αποψε. Απλα καθως κοιταζα το blog, συνειδητοποιησα οτι περασαν ηδη 5 χρονια απο τοτε που ξεκινησε. Τωρα εμενα γιατι μου φαινονται τουλαχιστον 15 αυτα τα χρονια, δεν ξερω. Να πω οτι γραφαμε και συχνα....ισως τα πρωτα 2-3 χρονια, μετα αραιωσαν τα posts, λιγοστεψε η διαθεση μας, ειναι που εκλεισε και το "στεκι" μας, το περιφημο "monitor" του Βρυωνη, καλα τι θυμαμαι τωρα, ε;


Παντως το blog μας εξακολουθει να μενει ανοιχτο. Μονο λιγο τα παντζουρια εχουμε γειρει, οπως κανουμε στα σπιτια μας τις μερες με τις μεγαλες ζεστες, για να κραταμε εξω την αντηλια και μεσα τη δροσια.

Ειπα δροσια και σκεφτομαι την αποψινη ζεστη, ανοιξα τη πορτα της κουζινας και μου ηρθε ενα κυμα θερμου αερα, προς στιγμην σκεφτηκα μηπως ειχα πατησει λαθος κουμπι στο aircondition. Μονο το ταλιμπανοσκυλο δεν σκαμπαζει απο αυτα, εμμονικα κολλημμενο στα πλακακια της κουζινας, αρκει που ειναι μεσα στο σπιτι κ΄οχι απεξω. "Αντε βρε πουλακι μου λιγο εξω στη δροσουλα", τιποτα αυτο. Χρηζει ψυχιατρικης αναλυσης η επιμονη του να μην βγαινει εξω, μερα νυχτα θελει να μενει μεσα, ουτε καν στον κηπο δεν παει να κυνηγησει τις γατες, απαξιει. Αυτο βεβαια δεν θα ηταν προβλημα, αν δεν σκεπαζοταν καθημερινα το πατωμα απο χιλιαδες τριχες, τυπου "σκυλισιας φλοκατης" μονιμως στρωμενης στα πλακακια.

Ξεκινησα να λεω για το blog ομως. Αλλα ενταξει, και τι αλλο να πω; Τα λεμε ολα αυτα τα χρονια ειτε με λογια, ειτε με εικονες, ειτε με βιντεακια. Ελλειπτικες οι καταχωρησεις μας τις περισσοτερες φορες. Καμια φορα κι ανεξηγητες για τους περισσοτερους. Ειναι που η γραφουσα πασχει απο το συνδρομο της εκθεσης. Δεν μου αρεσουν και πολυ οι δημοσιες εξομολογησεις. Ομως, οταν αυτολογοκρινεσαι, το αποτελεσμα δεν ειναι ευκρινες, ο αναγνωστης δικαιως μπερδευεται και δεν κατανοει τις προθεσεις σου.
Ειναι αυτο που πολυ ευστοχα μου ειπε η κορη μου μια μερα "Μαμα, το blog σου ειναι ξενερωτο! ενω της Kwlogrias ειναι φοβερο blog, αυτη μαλιστα, εχει απιστευτη γλωσσα κ΄ γελαω πολυ, θελω οπωσδηποτε να μου την γνωρισεις!" (τ' ακους Kwlogria; ετοιμασου για επισκεψεις, αχαχαχα)

Ετσι λοιπον, εξ οικειων τα βελη. Κι αμα το ιδιο σου το σπλαχνο σου λεει τετοια, το σκεφτεσαι πολυ να γραψεις και να συνεχισεις (λεμε τωρα, μη κανετε χαρες οτι θα τα εγκαταλειψω). Μονη μου ελπιδα ειναι να μαθει γραφη κ' αναγνωση το ταλιμπανοσκυλο, με τοσες αναφορες που του εχω κανει, ε, καποια στιγμη θα με δικαιωσει!

Μπηκε και ο Αυγουστος, ο μηνας που μισω να κανω διακοπες και λατρευω να μενω στη πολη. Ομως ειναι και ο μηνας της υποχρεωτικης αδειας, οποτε μετα λυπης μου θα αφησω πισω την αδεια Αθηνα, την Αθηνα της ανετης κυκλοφοριας κ' του ευκολου παρκαρισματος και θα οδευσω μαζι με εκατονταδες χιλιαδες παραθεριστων στις παραλιες, ευχομενη να βρω μισο μετρο αδειο χωρο ν΄απλωσω τη πετσετα μου. Α, και χωρις πολλα παιδακια. Για την ακριβεια, χωρις πολλες ελληνικες οικογενειες. Γιατι δεν φταινε τα παιδακια οταν εμεις οι γονεις τα μεγαλωνουμε με καθημερινη τσιριδα κι υστερια και τα ξαμολαμε μετα να κουρελιασουν τα νευρα των υπολοιπων με την γνωστη ιαχη "μπαμπα-κοιτα!".



Ναι, ναι ξερω, παλι εφυγα απο το θεμα. Τι θεμα δλδ, μια αναφορα μονο στα 5 χρονια που υπαρχει το blog, σιγα το πραγμα, αλλωστε οπως συνηθιζω να λεω, το να εχει κανεις blog ειναι σαν να οδηγει καποιος αυτοκινητο, τοσο σπανιο πραγμα. Αλλος οδηγει καλα, αλλος τρακαρει. Εμεις θα συνεχιζουμε να "οδηγουμε", μπορει καμια φορα να ξεχνιομαστε λιγο παραπανω στο parking ή να ξεμενουμε απο βενζινη, αλλα ευτυχως δεν χρειαστηκε ποτε μεχρι τωρα να παραδωσουμε τις "πινακιδες". Και φυσικα, οποτε θα εχουμε εμπνευση θα παταμε το "γκαζι".

Tip της ημερας: Σημερα κατεφθασε και η πρωτη πιατελα με συκα απο τη καλη γιαγιουλα διπλα. Να' ναι καλα που παντα μας φροντιζει, γιατι η δικια μας η συκια θα βγαλει συκα οταν εμεις βγουμε απο το Δ.Ν.Τ. (δλδ ποτε)

Υ.Γ. η εικονογραφηση του post εγινε συμφωνα με τους συγκινησιακους συνειρμους που προκαλει το Νο 5 στα μελη του blog και τις αντιστοιχες παιδικες τους αναμνησεις :-Ρ

25 Comments:

Blogger Ιφιμέδεια said...

Να΄στε καλά να γράφετε Λουκρητία και λοιποί Βοργίες.
Αυτό με την ευτολογοκρισία όλους μας δέρνει λίγο-πολύ, δεν βαριέσαι... Τα πρώτα εκατό χρόνια είναι δύσκολα, και άλλα κουλά κλισέ που λέγαμε στη δεκαετία του '80...
:)

2/8/10 9:51 π.μ.  
Blogger koulpa said...

ωωωωωω 5 χρόνια ;;;!!! νομίζω ό μέσος όρος ζωής των blog είναι όσο και του έρωτα.. κι εγώ μώλις έκλησα τα 3 χρόνια.. μπορώ να υποθέσω ότι μετατράπικε σε αγάπη.. :):)
χρόνια πολλά και διασκεδαστικά :):)

2/8/10 11:16 π.μ.  
Blogger koulpa said...

αααα ξέχασα.. και μια αφιέρωση..

take 5 :):)

http://www.youtube.com/watch?v=faJE92phKzI&feature=related

2/8/10 12:23 μ.μ.  
Blogger An-Lu said...

Μιά χαρά σας βρίσκω!!! Κηπ τσούλινγκ!

2/8/10 2:25 μ.μ.  
Blogger Loucretia said...

Ευχαριστω πολυ για τις ευχες και τις αφιερωσεις σας κοριτσια! χαιρομαι που σας βλεπω να συνεχιζετε ακαθεκτες ;-)

Υ.Γ. μα καλα....που ειναι οι αντρες;; το Μουντιαλ εχει τελειωσει προ πολλου :-Ρ

2/8/10 3:59 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Τι λέτε τώρα? Έχω να σας επισκευθώ 3 χρόνια.. Διαβολική η σύμπτωση που μέ έφερε σήμερα εδώ που έχετε επετειακό ποστ. Να τα εκατοστήσετε πάραυτα.

3/8/10 1:29 π.μ.  
Blogger koulpa said...

χαχαχα ο μαστρο koulpa κορίτσι; :):)
τσ τσ τσ ξεχνώ κι εγώ ξεχνάς κι εσύ.. :):)
την καληνύχτα μου :):)

3/8/10 1:49 π.μ.  
Blogger Loucretia said...

Ενταξει, βαλε τη σεγα μπρος και παρε μου το κεφαλι!!!! Μαστορα μου, ειναι προφανες οτι σε μπερδεψα με αλλη σχολιαστρια μας, ωιμεεε, καλυτερα να καταπινα μια χουφτα ουπατ παρα να το εγραφα αυτο το σχολιο, αχαχαχαχα!

Κι οσο για το οτι ξεχναω, ποσο δικιο εχεις, μαλιστα χθες γυριζε στο μυαλο μου να κανω ενα ποστ με αυτο το θεμα, οποτε θα το ετοιμασω αυτες τις μερες (αν δεν το ξεχασω εντωμεταξυ) ;-)

3/8/10 12:15 μ.μ.  
Blogger Loucretia said...

Ανωνυμε/η, ευχαριστουμε για τις ευχες σου, ελπιζουμε στα επομενα 3 χρονια να συνεχιζουμε να γραφουμε ωστε να μας ξαναβρεις :-)))

3/8/10 12:17 μ.μ.  
Blogger koulpa said...

χαχαχα μη τίπτεσαι.. σε δικιολόγησα αμέσως αφού.. απο την ίδια ασθένια πάσχουμε.. έχουμε χάσει το μυαλό μας.. μη χάσουμε και το κεφάλι μας.. :):)
εγώ σε έχω βάλει στον επικαιροποιημούμενο ρουφιάνο του sidebar μου.. οπότε αν το δυμηθείς θα το δώ.. δε χρηάζεται να θυμηθώ.. :):)
καλησπερούδια :):)

3/8/10 5:08 μ.μ.  
Blogger Νίκος Κιτωνάκης said...

Πλάκα-πλάκα, είδες πόσα ένσημα έχεις συγκεντρώσει ήδη; Χρόνια σας πολλά λοιπόν!

8/8/10 10:07 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Ρε συ, με τέτοιο τίτλο με βάζεις στον πειρασμό να σου απαντήσω: Πάρε και άλλα πέντε, να μη στα χρωστάω! χοχοχοχο... Πλάκα πλάκα Λουκρητία, και εγώ έχω καμια διετία να περάσω από δω και κοίτα μέρα που βρήκα ο άνθρωπος. Τυχαίο; Όταν ξεκίνησα να γράφω δημόσια από ενδιαφέρον και ζήλια -τέσπα, δεν είμαι σίγουρος για τους λόγους και βαριέμαι να επεκταθώ- δεν υπήρχαν ούτε πενήντα μπλόγκερς και σήμερα κοίτα πως άλλαξαν τα πράγματα και ακόμα και η κουτσή Μαρία έχει εικονικό παράρτημα. Η αλήθεια είναι ότι ξεκίνησα πολύ φιλόδοξα, αφιέρωσα πολύ χρόνο, δεν είπα τίποτα σε κανέναν για την ταυτότητά μου, αλλά μετά από τρία χρόνια -σε μια στιγμή «απερισκεψίας»- τα διέγραψα όλα και ησύχασα. Τώρα που το σκέφτομαι καλά έκανα, γιατί το γραπτό μου δεν έλεγε και πολλά, αλλά και πάλι... Στην συνέχεια κατάλαβα ότι αυτό που μου άρεσε ήταν μόνο να «παίρνω μάτι» και να σχολιάζω, οι δεσμεύσεις και οι ευγένειες δεν ήταν για μένα. Άσε που απεγχάνομουν ακόμα και τα ψευδώνυμα, ήταν ακαταλαβίστικα, χειρότερα και από τα ονόματα. Ρε συ τώρα που το ξανασκέφτομαι, ακόμα δε ξέρω γιατί διάλεξες αυτό το ψευδώνυμο; αιντεεε! Συνειδητοποίησα επίσης ότι από τότε που έμπλεξα με όλα αυτά έγινα χειρότερος άνθρωπος και ότι στο νετ υπάρχει πολύ ψυχοπαθολογία και υποκρισία. Στην αρχή δεν καταλάβαινα χριστό από όσα διάβασα, αλλά στην πορεία έμαθα να αποκωδικοποιώ μέχρι και την τελεία. Το '06 ήμουν και «εγώ» στο εξώφυλλο του TIME MAGAZINE, αλλά δε συγκινήθηκα. Τα χρόνια πέρασαν, άλλαξα 2-3 χώρες και δουλειές, και καμιά φορά σκέφτομαι ότι τελικά αυτό που έγινε (παγκοσμίως) ήταν μια *once in a life* ανέξοδη ευκαιρία να γίνουν από το πουθενά κάποιοι άσημοι διάσημοι, χωρίς απαραίτητα να έχουν και ταλέντο. Θα μπορούσα να ήμουν και εγώ φίρμα σήμερα, αλλά δεν... Πάντως σίγουρα έμαθα να μην αυτολογοκρίνομαι. Και μιας και το ανέφερα, ούτε και μένα μου είχε αρέσει το μπλογκ σου. Τέσπα αυτά, για την ιστορία των μπλογκς ρίξε και μια ματιά στα σχόλια της Κουρούνας, φαίνεται ότι εν αγνοία μας επί τόσα χρόνια μας παρακολουθούσε και η ασφάλεια. Bye bye, cy in 2 years from now!

15/8/10 10:18 π.μ.  
Blogger Loucretia said...

Επεστρεψα σημερα μετα απο πολυωρο ταξιδι κ' επειδη τα εχω παιξει απο τη ζεστη, θα επανελθω αυριο για να απαντησω στο σχολιο του "γνωστου ανωνυμου" μιας και θιγει πολλα κ' διαφορα.

-Πιγκουινε μου, σ' ευχαριστω πολυ για τις ευχες σου, μη λες ομως για ενσημα, δεν εχει σε τιποτα το Δ.Ν.Τ. να μας την πεσει :-Ρ

15/8/10 6:29 μ.μ.  
Blogger Alexandros said...

Δεν έχεις άδικο Ανώνυμε. Ήταν πράγματι μια ευκαιρία "once in a lifetime".

Κατά τα άλλα ΑΙΣΧΟΣ Λουκρητία!
Κοτζάμ πενταετία εορτάζει ο Οίκος και ούτε μια ειδοποίηση δεν μας έστειλες να βάλουμε τα καλά μας!

Είπαμε να κάνουμε περιστολή δαπανών, αλλά όχι κι έτσι Dearest! :-PP

18/8/10 11:58 μ.μ.  
Blogger Loucretia said...

Αλεξανδρε, οσα πιο πολλα λες, τοσο εκτιθεσαι, ακους εκει οι ιδιοι οι contributors να μην διαβαζουν το blog!! που ξανακουστηκε;;;; :-ΡΡ

19/8/10 1:26 μ.μ.  
Blogger Loucretia said...

Οσο για τον "Ανωνυμο-γνωστο", απαντησα προχθες αλλα το σχολιο μου δεν ανεβηκε, δεν ξερω γιατι, ισως ο θεος του blog να μην ηθελε :-Ρ

Απο τη 5ετη εμπειρια μου στη blogοσφαιρα, εχω να θυμηθω πολλα κλεισιματα blogs. Σε πολυ μεγαλο ποσοστο οφειλονταν σε "ερωτοδουλειες", τα υπολοιπα σε βαρεμαρα ή επιτευξη στοχων. Και σιγουρα δεν φταιει το νετ για την ψυχοπαθολογια και την υποκρισια που συναντας, απλουστατα ηταν το μεσο που περισσοτερο απο ολα τα αλλα εξεφρασε αυτα τα φαινομενα. Κρυμμενοι πισω απο τις οθονες μας και την δηθεν σιγουρια της ανωνυμιας, ο καθενας μας εριχνε στον ωκεανο του www ολα του τα παθη, ολα οσα εκρυβε στην καθημερινοτητα του. Εμεις ειμαστε αυτοι, οχι καποιος αλλος.
Δεν θα γραψω περισσοτερα, ελπιζω οταν μετα απο 2 χρονια επιστρεψει ο "ανωνυμος-γνωστος" να μας πει ποιος blogger ειναι, αν και καπου παει το μυαλο μου ;-)

Υ.Γ. μα το Λουκρητια ειναι γνωστο οτι το εμπνευστηκα απο την κυνικοτατη γατα του Αρκα ο οποιος με τη σειρα του το εμπνευστηκε απο τον γνωστο οικο των Βοργιων.

19/8/10 1:38 μ.μ.  
Anonymous Lolcat said...

Νιαααρρρ!

20/8/10 6:27 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Ανώνυμος είμαι και εγώ, εδω και... δεν θυμάμαι πόσα χρόνια...
Το μπλογκ μου το χάρισα σε μια συνάδελφο και μπαινω που και που να διαβάσω τι γράφει... έχει να γράψει ποστ πάνω απο ενα χρόνο...
Ξεκίνησα το μπλογκ για να αναγκάζομαι ακόμη και όταν βρίσκομαι μπροστα απο έναν υπολογιστή να διαβάζω,να ενημερώνω και να ενημερώνομαι για θέματα που σχετίζονται με τι δουλειά μου.
Στην αρχή πήγαινε καλα.Έγραφα κάθε μέρα.Μετά δεν είχα χρόνο , ούτε και την όρεξη να συνεχίσω.
Άρχισα να διαβάζω άλλα μπλογκς απο διάφορους aggregaors(γιατί σταμάτησαν να υπάρχουν άραγε; )
Ένα απο τα μπλόγκς που συνεχίζω να διαβάζω είναι και το δικό σου Λουκρητία. Κυρίως τα ποστς σου.
Δεν ξέρω γιατί συνεχίζω... ίσως γιατί μου αρέσει ο τρόπος που γράφεις...ίσως γιατί μου αρέσουν τα θέματα που διαλέγεις...ίσως γιατί βιώνω πάλι ,διαβάζοντάς σε , τον ανεκπλήρωτο πόθο μου για εσένα...
Ελπίζω να μη σταματήσεις να γράφεις και να γράφεις πιο συχνά.
Σε ευχαριστώ που πέρασες έστω και ξωφαλτσα απο τη ζωή μου...
Να έχεις υγεία και να είσαι πάντα χαρούμενη και ευτυχισμένη.

Γιαννης (ο ανώνυμος)

Γιατί πολλοί ανώνυμοι εμαφανίστηκαν τελευταία... ;)

29/8/10 2:30 π.μ.  
Blogger Loucretia said...

Α, λιγο μελαγχολικο σε βρισκω αυτη τη φορα Γιαννη, σου εχω κατι που νομιζω οτι θα σου φτιαξει το κεφι σου ;-)

http://www.youtube.com/watch?v=Fl4q2WBCywg&feature=related

29/8/10 11:31 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Λουκρητία , έτσι είναι τα ψάρια... πότε στα ρηχά και πότε στα βαθιά να νερά...
Ευχαριστώ για το τραγούδι.
Γιάννης

ΥΓ: Πότε θα έχουμε νέο ποστ σου; ;)

3/9/10 11:07 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Να τα εκατοστήσετε αλλά, όχι σιωπηλά...
Γράφτε και τίποτα !

17/9/10 11:27 π.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Μιας και έχεις επετειακό ποστάκι περί μπλογκόσφαιρας, μάλλον πρέπει να συμπεριλάβεις και αυτό (νομίζω ότι σε αναφέρει και σένα μέσα):

http://www.youtube.com/watch?v=VZryFATnOUw

ΥΓ: Προς τι ο μετριασμός;

18/9/10 10:33 π.μ.  
Blogger Loucretia said...

ευχαριστουμε για την αφιερωση, ο μετριασμος -αν αναφερεσαι στα σχολια- εχει μπει γιατι μας εχουν τρελανει οι κινεζοι σπαμιστες.

19/9/10 1:18 π.μ.  
Blogger koulpa said...

μα που είναι τα κινέζικα για τα οποία μεειδοποίησε ο ρουφιάνος μου; :):)
καλησπέρα και καλό φθινόπωρο :):)

20/9/10 7:22 μ.μ.  
Blogger Loucretia said...

αχαχαχα koulpa, τα κινεζικα μας εχουν κατακλυσει στη κυριολεξια, ακομη και στα comments πρωτοστατουν! Καλο φθινοπωρο και σε σενα!

27/9/10 3:31 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Κύρια Είσοδος