Μετά την καταστροφή...

Foto: Sofia Tachias

Σα βγεις στον πηγαιμό για τη Μπιενάλε της Αθήνας
άσε τις ηθικές και κοινωνικές προκαταλήψεις σου στο σπίτι...
Στους δαιδαλώδεις διαδρόμους της σα βρεθείς να ξέρεις...
δεν θα έχεις μαζί σου μήτε τον μίτο της Αριάδνης
μήτε τον Καρατζαφέρη να σε κρατά απ' το χέρι.
Anomymous

Πριν λίγες ημέρες η συν-βοργιάζουσα Λουκρητία κι εγώ, επισκεφτήκαμε την παρθενική Μπιενάλε της πόλεως των Αθηνών, που παρουσιάζεται αυτές τις ημέρες στις εγκαταστάσεις της Τεχνόπολις στο Γκάζι με τον τίτλο "Καταστρέψτε την Αθήνα"... και ειλικρινά εκστασιαστήκαμε με τη διοργάνωση!

Είχαμε πολύ καιρό να βρεθούμε συνδιαλεγόμενοι με τόσα πολλά Β-Οργιώδη και εκμαυλιστικά εικαστικά έργα, συγκεντρωμένα στα πλαίσια της ίδιας έκθεσης. Πραγματικά αισθανθήκαμε τις καρδιές μας να πεταρίζουν στα στήθια μας από συγκίνηση για το τιτάνιο έργο των επιμελητών της έκθεσης, που τους νιώθουμε ως γνήσιους πνευματικούς μας αδελφούς εν βοργίω!

Οι εβένινες ψυχές μας αγαλλίασαν παρακολουθώντας μια ανατρεπτική αφήγηση-υπερθέαμα ρήξεων και αδιεξόδων, αφιερωμένη στα πιο λυσσώδη και στα πιο καταστρεπτικά υποσυνείδητα ένστικτα της ανθρώπινης φύσης! Με απώτερο σκοπό την καταστροφή των στερεότυπων, όπως αυτά εκφράζονται μέσα από τη διαδικασία διαμόρφωσης της ταυτοτητάς μας στα πλαίσια της κοινωνίας και της ιστορίας!

Bernhard Willhelm & Dirk Bonn The Rose, 2007
Video Courtesy of Bernhard Willhelm, Dirk Bonn
Foto: Sofia Tachias

Σε αυτή τη μικρή επισκόπηση επιβάλλεται να κάνουμε ειδική μνεία στο video Red Rose των Γερμανών καλλιτεχνών Bernhard Willhelm & Dirk Bonn. Η ονειρική σεκάνς έγχρωμου τσολιά να χορεύει house και να πατικώνει με τα χέρια του παγωτίνια, μας χάρισε ένα δεύτερο ήπαρ! Ενώ η γνήσια camp σκηνή βοριοευρωπαίου γότθου με στολή τσολιά, να χοροπηδάει στο κρεβάτι ξενοδοχείου και τη κάμερα να κάνει zoom κάτω από τη φουστανέλα, στο κόκκινο σπασουάρ και τα εκτεθειμένα κωλομέρια του, μας θύμισε σκηνές απείρου κάλλους στο Pierro's της Μυκόνου!

Pablo Picasso, Parthenon, 1959
Παστέλ σε χαρτί 12,5 x 19,5 cm
Ιδιωτική Συλλογή
Foto: Sofia Tachias

Όσο για το πολυδιαφημισμένο σχέδιο του Pablo Picasso που κάνει μνεία στο γνωστό επεισόδιο με την ανάρτηση της Ελληνικής σημαίας στην Ακρόπολη από τον Μανώλη Γλέζο κατά την Γερμανική Κατοχή, είχε ένα πραγματικά εξαιρετικό μασίφ επίχρυσο κάδρο και θα έδενε αρμονικά με τα υπόλοιπα έπιπλα στο drawing room της Λουκρητίας!

Stelios Faitakis Socrates drinks the conium, 2007
Latex, Acryl, Spray, Metall-Lack
Courtesy of The Breeder, Athen
Foto: Sofia Tachias

Από τους Έλληνες καλλιτέχνες που συμμετείχαν στην έκθεση η πιο δυνατή παρουσία ήταν με διαφορά αυτή του Στέλιου Φαϊτάκη με τη μνημειακή σύνθεση του για την Απολογία του Σωκράτη. Ένα πραγματικά σημαντικό έργο τόσο για την εκτέλεση του, που έχει δανειστεί στοιχεία από την τεχνοτροπία της εκκλησιαστικής αγιογραφίας και των μεγάλων graffiti των μητροπόλεων της αλλοδαπής, όσο και για το μήνυμα που εκπέμπει.

Folkert de Jong The Shooting Lesson, 2007
Styrofoam, Polyerothane, Paint
ca. 800 x 800 x 450 cm
Courtesy of James Cohan Gallery, New York, Folkert de Jong
Foto: Sofia Tachias

Aidas Bareikis Easy Times, 2007
Mixed Media Variable Dimensions
Courtesy of Leo König Inc., New York, Eleni Koronaiou Gallery, Athens, Aidas Bareikis
Foto: Sofia Tachias

Οι γλυπτικές εγκαταστάσεις των Folkert de Jong και Aidas Bareikis ήταν ομολογουμένως από τα πιο ενδιαφέροντα έργα στη διοργάνωση. Η χρήση ετερόκλητων υλικών και η δημιουργία αλλόκοτων μορφών, που μοιάζουν να έχουν μια ύπαρξη παράλληλη με αυτή του δικού μας κόσμου, μας έκαναν να περάσουμε αρκετή ώρα παρατηρώντας αμίλητοι. Ειδικά όμως η εγκατάσταση του Λιθουανού Aidas Bareikis στους φούρνους της Τεχνόπολις ήταν τουλάχιστον εντυπωσιακή αν και η μυρωδιά της απλά ανυπόφορη!

John Bock Lütte mit Ruccola, 2006
Video 35 Min.
Courtesy of Klosterfelde, Berlin
Foto: Sofia Tachias

Το έργο όμως που πραγματικά μας συνεπήρε για την ποιητικότητα και την ευαισθησία του ήταν το video του Γερμανού John Bock Lütte mit Ruccola. Ο επί τριανταπεντάλεπτο συνεχής βασανισμός αθώου θύματος δεμένου σε τραπέζι, με τον θύτη να του κόβει τη μύτη και το αυτί με ξυράφι, να του βγάζει νύχια και δόντια, να του σπάει το πόδι και τα δάκτυλα του χεριού, να "παίζει" με όργανα του σωματός του, αλλά και το κορυφαίο όλων, να του κολλάει στο μπράτσο τέσσερα αυτοκόλλητα νικοτίνης και να του δίνει να καπνίσει τσιγάρο (όλα αυτά on camera με ανατριχιαστική λεπτομέρεια) εύφραιναν τις αβυσαλλέα βοργιώδεις ψυχές μας, τόσο ώστε να αποφασίσουμε ότι χρειαζόμαστε επειγόντως τον καλλιτέχνη του video για Αρχιβασανιστή στα μπουντρούμια του Οίκου μας!

Αρκετά όμως με τα δικά μας λόγια, πραγματικά επιβάλλεται να επισκεφτείτε αυτή μοναδική γιορτή της καταστροφής σε όλα τα επίπεδα, να γίνετε κοινωνοί του απαυγάσματος της σύγχρονης εικαστικής διαννόησης ιδίοις όμμασι και να το κρίνετε με τη σειρά σας.

UPDATE by Loucretia: Όπως καταλαβαινετε, προτιμησα να γραψει για την εκθεση ο καλλιτεχνης του Οικου μας ως πλεον αρμοδιος, διοτι εγω ειμαι μια απλη, αθωα κι ανυποψιαστη θεατης κι ετσι απλα, αθωα κι ανυποψιαστα σταθηκα μπροστα σ’ένα (φαινομενικα) απλο κι αθωο βιντεο για να παρακολουθησω (εντελως συμπτωματικα) έναν Σκανδιναυο διμετρο ξανθο θεο, ο οποιος με απλο κι (όχι) αθωο τροπο αυνανιζοταν στο παραθυρο μιας (υποτιθεμενης) σωφερινας, παριστανοντας τον αστυνομικο που την τιμωρει για παραβαση (αβυσσος η ψυχη του σεναριογραφου).

Καθολη τη διαρκεια του βιντεο τα απλα, αθωα κι ανυποψιαστα ματακια μου δεν καταφεραν να διακρινουν «τι κρατουσε ο Ναπολεων», φευ τα «προσοντα» του ηταν επιεικως αορατα δια γυμνου οφθαλμου… σκετο destroy δηλαδη… (αβυσσος κι η ψυχη του σκηνοθετη)
«Κριμας το παλληκαρι, δυο μετρα μπόι» σχολιασα αυθορμητα και μεγαλοφωνα στις δυο εμβροντητες γιαγιαδες που παρακολουθουσαν διπλα μου το βιντεο και στη πανικοβλητη μητερα που προσπαθουσε ν’ απομακρυνει το παιδακι της…

Το ονομα του καλλιτεχνη και του βιντεο δεν το θυμαμαι, σιγα που θα σας το εδινα δλδ να μου τρεξετε κατευθειαν σ’ αυτό, οοοοοχι, να πατε πρωτα να δειτε και τα υπολοιπα και μετα να το ανακαλυψετε μονοι σας…ειπαμε, η τεχνη θελει θυσιες :-ΡΡΡ