Debate

Συμπεράσματα:

Εξαρτάται τι περιμένει κανείς. Επικοινωνιακά (όσον αφορά το χάρισμά του δηλαδή) ο Καρατζαφέρης έπαιζε μόνος του. Αν δεν ήταν και τόσο ανήθικος οπορτουνιστής ώστε να μαζεύει όλη αυτή τη σαβούρα δίπλα του, ίσως να του άξιζε μια ευκαιρία. Ο Αλαβάνος πολιτεύεται γιατί βαριέται σπίτι (ο Τσίπρας θα μάζευε ένα δεκαράκι χαλαρά), η Παπαρήγα σταθερή σα βράχος στον κόσμο του περιμένοντας το Τσουνάμι (αλλά για πόσο άραγε; ), ο Παπανδρέου το παιδάκι που γράφει τις εκθέσεις με τις καρδουλίτσες και τις μαργαρίτες στο περιθώριο αλλά κατουριέται πάνω του μέχρι τα εννιά, ο Καραμανλής ένα φροϋδικό μυστήριο ( ; ) και ο Παπαθεμελής σκέτος Ναπολέων (χωρίς την Ιωσηφίνα, το μυαλό, το θάρρος, το λέγειν και τους τρόπους). Με λίγα λόγια ήταν μια ωραία ατμόσφαιρα.

Υ.Γ.: Συμπέρασμα: Δεν υπάρχει ζωή μετά θάνατον.
Υ.Γ.#2: Αν υπήρχε θα ακούγαμε τις ψυχές κάτι άλλων Παπανδρέου και Καραμανλήδων (μη πούμε για Βελουχιώτη και πρέπει να πλύνουμε το keyboard) να ανεβαίνουν από τα Τάρταρα (οι πολιτικοί, όπως και οι δικηγόροι, πάνε στην Κόλαση) με τούρτες για το σπίτι :-Ρ