Loucretia's

Δευτέρα, Απριλίου 27, 2009

au revoir comicdom athens 2009

Τους βλεπω μεσα στις αιθουσες, διπλα στα περιπτερα τους, αιωνια παιδια, με τα ξεχωριστα μπλουζακια τους, να αστειευονται, να πειραζονται μεταξυ τους, να χαιρονται οταν τους μιλας για τη δουλεια τους, να ζωγραφιζουν, να σκιτσαρουν, να υπογραφουν βιβλια τους. Οι κομιστες, αυτη η ιδιαιτερη κατηγορια "των-παιδιων-που-δεν-γερνουν-ποτε", σαν τους ηρωες τους.
Ειναι μια εικονα απο την εκθεση της comicdom Athens 2009, που εγινε στις 11 και 12 Απριλιου, οπως σας ειχαμε αναγγειλει και στο προηγουμενο post μας ακομα πιο κεφατη, πιο μαζικη, με αφθονο και ενδιαφερον υλικο για τους φανατικους φιλους των comics.

Φετος καταφερα να παω μονο τη πρωτη μερα- δεν ξερω αν ο Αλεξανδρος εφερε υλικο απο τη δευτερη μερα- οπου στο sketch event "Draw the World Together" σταθηκα και παλι τυχερη γιατι κληρωσα εναν απο τους αγαπημενους μου κομιστες, τον Σπυρο Δερβενιωτη, του οποιου την ηρωίδα "Μανα Ρεϊβερ" εχω κυριολεκτικα λατρεψει! Για του λογου το αληθες, ιδου και παλιοτερο σχετικο ποστ μου.

Φυσικα τι αλλο να ζητησω απο τον Σπυρο να μου φτιαξει, παρα την Μανα Ρεϊβερ...

την οποια σχεδιασε να ιπταται ως αλλος super-hero!


Οι κονκαρδες μου απο την εκθεση (σημ. τη φωτο τραβηξε μια απο τις πρωταγωνιστριες του comic του Ηλια Κυριαζη "ΜANIFESTO ΔΥΟ") ;-)


Ο Marv Wolfman απο τους επισημους προσκεκλημενους της εκθεσης



Ο Barry Kitson επισης απο τους προσκεκλημενους της εκθεσης....


οπου σχεδιαζει-τι αλλο- τον Superman...

Ευχαριστουμε τον Δημητρη Χειλακη που μας παραχωρησε τις παραπανω φωτογραφιες :-)

Τετάρτη, Απριλίου 15, 2009

all my little words




You are a splendid butterfly
It is your wings that make you beautiful
And I could make you fly away
But I could never make you stay
You said you were in love with me
Both of us know that's impossible
And I could make you rue the day
But I could never make you stay

Not for all the tea in China
Not if I could sing like a bird
Not for all North Carolina
Not for all my little words
Not if I could write for you
The sweetest song you ever heard
It doesn't matter what I'll do
Not for all my little words

Now that you've made me want to die
You tell me that you're unboyfriendable
And I could make you pay and pay
But I could never make you stay


(ειχα χρονια να τ΄ακουσω, μου το θυμισε ο Ηλιας Κυριαζης στο "Manifesto 2")

Δευτέρα, Απριλίου 13, 2009

au revoir, Manuel

Με μια τελετη ληξης που περισσοτερο θυμιζε σκηνες απο ταινιες των αδελφων Marx παρα γαλλικο τελετουργικο, αποχαιρετισαμε το βραδυ του Σαββατου το Δεκατο Φεστιβαλ Γαλλοφωνου Κινηματογραφου που "μας αφησε τις καλυτερες εντυπωσεις" (επισης μας αφησε και χωρις καρδια μιας και την εκλεψε ενας Γαλλοφωνος σκηνοθετης στο παρτυ που ακολουθησε....)

Ολα οσα συνεβησαν μεσα σ' αυτο το επεισοδιακο 10ημερο που κρατησε το Φεστιβαλ, θα τα δειτε στο απολαυστικο βιντεακι που μας παραχωρησε για μια ακομη φορα ο φιλος μας ο Ιωσηφ. Αξιζει ομως να διαβασετε και τη γλαφυρη περιγραφη του για την τελετη ληξης και την απονομη των βραβειων στο μπλογκ του Movies for the Masses, το οποιο ηταν και χορηγος επικοινωνιας του Φεστιβαλ.

Πριν ομως δειτε το βιντεο, εχω να καταγγειλω οτι αορατες δυναμεις εξαφανισαν τις δηλωσεις που ειχα κανει στ(η)ις καμερες, σε αντιθεση με τις δηλωσεις του e-lawyer που μπηκαν αυτουσιες!!!! ενταξει, μπορει η Ευελπιδων να περιοριστει στο αντικειμενο της και να μην εισβαλει και στην τεχνη;;;; :-ΡΡΡ


Υ.Γ. Λεπτομερειες απο το παρτυ που εγινε σε γνωστο ξενοδοχειο της Αθηνας, δεν θα αναφερω.... θα πω μονο οτι ειχε φοβερο κεφι και χορο και οτι το ξημερωμα βρηκε τη "γνωστη συμμορια των σινεφιλ" στο μπαλκονι του ξενοδοχειου να αντικρυζει την ωραιοτερη θεα της Αθηνας ever, ανανεωνοντας το ραντεβου της για του χρονου! (Καννες δεν ειπαμε;; :-Ρ)



Σάββατο, Απριλίου 11, 2009

Η γιορτη των comics- COMICDOM CON Athens 2009

Αυτο το Σαββατοκυριακο, 11 και 12 Απριλιου, που θα σεργιαναμε; Μα που αλλου, στην Ελληνοαμερικανικη Ενωση οπου για τεταρτη συνεχη χρονια διοργανωνεται το "Comicdom con Athens", γνωστο ηδη σε οσους αγαπουν τα comics.
Εκθεσεις, προβολες, μπαζαρ βιβλιων, εργαστηρια, ομιλιες, παρουσιασεις και φυσικα η απονομη των βραβειων comics για Ελληνες δημιουργους.
Αναλυτικα για τις εκδηλωσεις, το προγραμμα και τους διεθνεις προσκεκλημενους κομιστες μπορειτε να διαβασετε στο επισημο σαιτ της διοργανωσης http://www.comicdom-con.gr/
(Αλεξανδρε φτιαξε το λινκ γιατι εχει μουλαρωσει)

Βεβαια το αγαπημενο μου μερος απο αυτη την διοργανωση ειναι το φιλανθρωπικο Scetch Event "Draw the World Together" (Αλεξανδρε επισης φτιαξε κι αυτο το λινκ, ο blogger τα εχει παιξει)

Η διαδικασια ειναι απλη, οσοι ενδιαφερονται να συμμετεχουν, πληρωνουν ενα μικρο αντιτιμο, τραβουν ενα κλειστο φακελο απο τα χερια του Βασιλη (Βασιλη, θα εισαι φετος;), τον ανοιγουν και διαβαζουν το ονομα του καλλιτεχνη που γραφει μεσα. Οι καλλιτεχνες ειναι ηδη στην αιθουσα και περιμενουν τον "τυχερο" με τα μολυβια και τα μπλοκς τους ανα χειρας. Πλησιαζεις λοιπον τον καλλιτεχνη που "κερδισες", του δινεις τον φακελο και σου σκιτσαρει αναλογα.

Ετσι στο περσινο Scetch event, μου δοθηκε η ευκαιρια να γνωρισω τον κομιστα Helm, κατα κοσμον Τηλεμαχο Σταυροπουλο ο οποιος με ανεχτηκε με αξιοθαυμαστη στωϊκοτητα (-"Τι θελετε να σας ζωγραφισω;" -"Μιλα μου στον ενικο Τηλεμαχε" -"Αποκλειεται, αν το μαθει η μαμα μου θα με μαλωσει, με εχει μεγαλωσει με αρχες" -"Καλα Τηλεμαχε, αν ειναι ετσι, ας μη στεναχωρησουμε τη μαμα σου" -"Δεν μου ειπατε τι θελετε να σας ζωγραφισω" -"Ο,τι θελεις εσυ Τηλεμαχε, δεν επεμβαινω ποτε στο εργο του καλλιτεχνη...κοιταξε με κι οτι θελεις σκιτσαρισε")

Και ιδου το αποτελεσμα του Τηλεμαχου, που εμπνευστηκε απο τη παρουσια μου, οσο κι αν η αδιακοπη φλυαρια μου δεν τον αφηνε να συγκεντρωθει και πολυ...:-Ρ (κλικ στην εικονα για περισσοτερες λεπτομερειες)

Περιττο να πω οτι το σκιτσο αυτο με ενθουσιασε, με μια ματια ο Τηλεμαχος ειχε καταφερει να με "ακτινογραφησει", δεν νομιζω οτι κανεις αλλος θα τα καταφερνε τοσο καλα. Σκιτσαρισε κι εγραψε ολα οσα ηθελα να δω και να ακουσω χωρις να του εχω πει τιποτα σχετικο!

Ελπιζω και φετος να σταθω τυχερη :-)

Παρακατω, μερικα στιγμιοτυπα απο τη περσινη διοργανωση και απο την βραδια της απονομης βραβειων, που ολο ηθελα να ανεβασω στο blog κι ολο το ανεβαλα, μεχρι που χαθηκε η επικαιροτητα τους. Ευκαιρια λοιπον να τα ξαναθυμηθουμε:

Μασκοφορος επι σκηνης


Ο Ηλιας Κυριαζης με το βραβειο του


Η ομαδα του Τηλεμαχου παραλαμβανει το βραβειο της (η φωτο ειναι κουνημενη γιατι εσπρωχνα απο ενθουσιασμο τον φωτογραφο μας)


O Δημητρης Χειλακης σκιτσαρει...


τον Superman!


Ραντεβου λοιπον αυριο στην Μασσαλιας και θα επανελθουμε με οσο υλικο καταφερουμε να μαζεψουμε (φανταζομαι αυτη τη φορα να το ανεβασουμε εγκαιρως, εχμ)

φωτο Δημητρης Π. (αν και ο ιδιος τις εχει αποκηρυξει κατα δηλωση του) :-Ρ

UPDATE
Μεσα στη προχθεσινη φουρια μου, ξεχασα να ανεβασω ενα αντιπροσωπευτικο δειγμα της δουλειας του Helm (του Τηλεμαχου Σταυροπουλου δλδ) που ειχα στο αρχειο μου απο περυσι κι αξιζει να το δειτε (κλικ στην εικονα για να διαβασετε την ιστορια)



Επισης κυκλοφορησε το πρωτο του αλμπουμ με τιτλο "ΕΚΤΟΣ ΘΕΜΑΤΟΣ" με ολοσελιδες ιστοριες, αλλοτε μελαγχολικες, αλλοτε ευθυμες, κυνικες με το δικο του ιδιαιτερο στυλ αλλα παντοτε ευρηματικες! Να το αναζητησετε οπωσδηποτε και να τον επισκεφθειτε και στο δικο του blog (καλως ηρθες στη μπλογκο-κοινοτητα Τηλεμαχε) στο asides-bsides.blogspot -εγω παντως ειμαι ηδη δηλωμενη fun του!- :-))

Πέμπτη, Απριλίου 09, 2009

της μιας βολτας τα χαμομηλια


Χθες, πηγαινοντας βολτα το ταλιμπανοσκυλο στους αγρους, με συνεπηρε απο παντου η μυρωδια του χαμομηλιου. Ενθουσιαστηκα τοσο πολυ που αρπαξα μια σακουλα κι αρχισα να το μαζευω, ουτε θυμαμαι ποσα χρονια ειχα να το κανω αυτο.

Το ταλιμπανοσκυλο διπλα μου εξερευνουσε ολη τη περιοχη, μυριζε τα χορτα, τα ετρωγε, ενιοτε ετρωγε και κανενα χαμομηλι, εκανε τις κουρσες του στα χωραφια ενθουσιασμενο που ειχε απαλλαχθει απο λουρια και περιφραξεις.

Ολα ηταν τοσο ησυχα, μεχρι που εσκασε μυτη ενας τυπος με τα τρια του σκυλια. Τι ηταν να τα δει ο δικος μου... παρατησε τα χαμομηλια και αρχισε να καλπαζει προς το μερος τους. Καμια επικληση δικη μου δεν τον πτοησε, ουτε καν οι αγαπημενοι του μεζεδες που του κουνουσα απο μακρια. Ολα τα ξεχασε, ολα τα αρνηθηκε μπροστα στη λαχταρα του να παιξει με τα αλλα σκυλια. Φυσικα ο τυπος αρχισε να του φωναζει και τον αποδιωχνει, το ταλιμπανοσκυλο ομως τους ακολουθουσε. Κοντοστεκοταν, τους κοιτουσε, κι οταν απομακρυνονταν για λιγο συνεχιζε να τρεχει ξωπισω τους. Ετρεχα κι εγω πισω του αλλα ηταν ματαιο.

Ωσπου καποια στιγμη τα ειδα ολα μαζι να παιζουν. Ανεβοκατεβαιναν τις πλαγιες, ξεχυνονταν χαρουμενα κυνηγωντας το ενα το αλλο μεσα στα δεντρα, μια πανεμορφη εικονα. Σταθηκα και τα χαζευα απο μακρια, καμαρωνοντας τον δικο μου να τρεχει πανευτυχης με τη παρεα του.

Δεν κρατησε πολυ ομως, ο τυπος ειχε φρενιασει και του φωναζε διαρκως. Κουνουσε πανω κατω τα χερια του αγριεμενος, παρ΄ολο που το ταλιμπανοσκυλο για να τον καλοπιασει του εκανε σημαδια υποταγης. Στο τελος αρχισε να ουρλιαζει, "ελα μαζεψε το ρε κοπελα μου!" Αξιοσημειωτο ειναι οτι το ταλιμπανοσκυλο ουτε καν ειχε πλησιασει τον ιδιο, ουτε ειχε επιτεθει στα σκυλια του, μονο επαιζε μαζι τους χωρις να τους απειλησει ουτε μια φορα.

Γυρισα να παρω το αυτοκινητο για να τον βαλω μεσα και να παψει να τους ακολουθει. Οταν εφτασα στο σημειο που επαιζαν, τον βρηκα μονο του καταμεσις ενος χωραφιου, ο αγριεμενος ειχε εξαφανιστει μαζι με τα σκυλια του. Φωναξα στο ταλιμπανοσκυλο να ερθει κοντα μου, αυτο ομως στεκοταν ακινητο και με κοιτουσε θλιμμενα. Φανταστηκα οτι δεν ηθελε να φυγει κι ετσι πηγα κοντα του για να τον καλοπιασω. Και τι ανακαλυπτω; ο αγριεμενος τον ειχε δεσει με το λουρι του σε ενα κορμο, ακινητοποιωντας τον τελειως! Τον ελυσα αρον-αρον και τον πηρα να φυγουμε. Μεσα στο αυτοκινητο γαυγιζε ασταματητα, γυρνουσε διαρκως το κεφαλι του προς το δρομο οπου χανονταν οι φιγουρες των προσκαιρων φιλων του. Ειχε τοσο απογνωση το βλεμμα του, που κυριολεκτικα μου σπαραξε τη καρδια.

"Αντε γαμησου ρε μαλακα!" ουρλιαξα στον αγροικο που βολταριζε ικανοποιημενος τα δικα του σκυλια και πατησα τερμα το γκαζι, βλαστημωντας την ωρα και τη στιγμη που μας αναγκασε να εγκαταλειψουμε τους αγρους.

Μονο τα χαμομηλια εμειναν να μυριζουν, σκορπισμενα στο πατωμα του αμαξιου.

Το νου σου μαγκα μου, θα επιστρεψουμε.

Σάββατο, Απριλίου 04, 2009

Ειναι τρελοι αυτοι οι σινεφιλ


Μια συνεπεια στα πολιτιστικα δρωμενα αυτης της πολης προσπαθουμε να την εχουμε.

Ετσι, "πιστοι και φετος στο ραντεβου μας" (φραση-κλισε) με το Φεστιβαλ Γαλλοφωνου Κινηματογραφου, το δεκατο κατα σειρα, προσηλθαμε στη πρεμιερα, Πεμπτη βραδυ στο "Αττικον", για να παρακολουθησουμε τη ταινια "Bienvenue chez les Ch'tis"/"Ειναι τρελοι αυτοι οι Βορειοι". Εν τω μεταξυ, ειχαμε εξασκησει συστηματικα ολη τη προηγουμενη εβδομαδα τα γαλλικα μας, τροχιζοντας το "ρο" στη γλωσσα μας.

Βεβαια, να πουμε και την αληθεια, τη συνεπεια μας αυτη την οφειλουμε κατα κυριο λογο στον φιλο μας τον Ιωσηφ που φροντιζει εδω και χρονια μαζι με τον cheaplog και την συνεργασια του cinemad για την κινηματογραφικη μας ενημερωση μεσα απο το blog Movies For The Masses. Να μη ξαναγραφουμε για την εξαιρετικη δουλεια που κανουν, τα εχουμε πει τοσες φορες και το ξερουν ολοι. Δικο του αλλωστε ειναι και το παρακατω βιντεακι με αποσπασματα συνεντευξεων που παιχτηκε στη πρεμιερα του Φεστιβαλ.



Φυσικα, οπως ηταν αναμενομενο, εξω απο το "Αττικον" επικρατουσε το συστριγγλο. Φωτα, καμερες, δημοσιογραφοι, ουρες ατελειωτες απο σινεφιλ που ολοι μαζι, με περισση γαλατικη ευγενεια τσουρομαδηθηκαμε μεχρι να μπουμε μεσα και να βρουμε θεσεις ("αστη κατω αυτη, εγω την ειδα πρωτος", "εγω εχω ερθει απο τις 6 να πιασω θεση" "κι εγω εχω ερθει απο προπερσι").

Μοιραια βρεθηκαμε αντιμετωποι και με τις αποφοιτες των Ουρσουλλινων, ταξη του 1920, οι οποιες κατω απο το μαλλι-κασκα-λακ εστελναν δολοφονικα βλεμματα στον μακρυμαλλη φιλο μας τον Δ. που ειχε επωμιστει- εκτος απο τη φωτογραφικη καλυψη του Φεστιβαλ- και το θλιβερο καθηκον να μας κρατησει τις θεσεις. Λιγο πριν την τελικη εφοδο για να του τις εκπορθησουν, προλαβαμε και σωριαστηκαμε στα καθισματα εμπλεοι οπως παντα καλλιτεχνικων ανησυχιων: "δεν ειδα τη Βικυ(Καγια), "μεγαλη ή μικρη κοκακολα;", "να παω τωρα τουαλετα ή μετα;", "λες να φαω κληση εκει που παρκαρα;", "θες και ποπκορν;"

Ευτυχως καταλαγιασε ο πανικος αφου ανοιξαν και 2η αιθουσα προβολης και με καποια καθυστερηση ξεκινησαν οι ομιλιες. Με πολυ καλα ελληνικα μας καλωσορισε ο Γαλλος πρεσβης, η δε Βικυ Καγια, κομψοτατη με little black dress, εκανε τη παρουσιαση ολοφανερα αγχωμενη για τα γαλλικα της. Κορυφαια παρουσια της βραδιας, η πρωταγωνιστρια της ταινιας, Zoe Felix, επισης ντυμενη στα μαυρα και πολυ γοητευτικη, μας διαβεβαιωσε με χιουμορ οτι στη πραγματικη της ζωη δεν ειναι τοσο υστερικη οσο εμφανιζεται στη ταινια!

(ατυχως, ο εκρηκτικος συνδυασμος της ξανθιας Βικυς και της μελαχροινης Zoe προκαλεσε τετοιο τρεμουλο στα χερια του φωτογραφου μας με αποτελεσμα να μην εχουμε ουτε μια ευκρινη φωτογραφια να ανεβασουμε στο blog):-Ρ

Οσο για τη ταινια, μπορω να πω οτι ικανοποιησε εως κι ενθουσιασε τους παντες. Τα τρανταχτα γελια που ακουγονταν σ' ολη τη διαρκεια ηταν η καλυτερη αποδειξη. Δεν ειναι τυχαιο οτι μεχρι στιγμης την εχουν δει 20 εκατομμυρια Γαλλοι κι οπως διαβαζουμε και στο blog "Movies For The Masses" είναι "η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία της Γαλλίας απ’ την εποχή που οι αδερφοί Lumiere εφηύραν τον κινηματογράφο», όπως το έθεσε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ, Νicolas Peyre"

Το τελος της πρεμιερας μας βρηκε ολους με την αναμνηστικη λευκη τσαντα του Φεστιβαλ στον ωμο να κατηφοριζουμε προς το Μεταξουργειο για φαγητο, δινοντας ορκους οτι "δεν θα ξενυχτησουμε πολυ γιατι δουλευουμε αυριο"

Δυστυχως το "εναλλακτικο" στεκι που ειχαμε για προορισμο -για καλη του ή κακη του τυχη (;)- δεν ειχε τραπεζι να φιλοξενησει τοσα ατομα οποτε καταληξαμε- για καλη του ή κακη του τυχη(;)- σε γνωστο resto της περιοχης όπου με την ανοχη του ευγενικου του προσωπικου επιδοθηκαμε σε μεταμεσονυκτιες αναλυσεις για:

1) τη "σχεση" της Πηνελοπης Δελτα με τον Ιωνα Δραγουμη υπο το φως νεων ιστορικων στοιχειων

2) τη προβολή ντοκυμαντερ με αεροπορικα δυστυχηματα σε πτηση γνωστης αεροπορικης εταιρειας (μαρτυρια φιλου απο τη παρεα μας)

3) την συναισθηματικη αποφορτιση που προκαλουν οι "δραστηριοτητες" των περιστεριων της πλατειας Αγιου Μαρκου της Βενετιας σε προσωπικες εξομολογησεις

4) την επισκεψη του ζευγους Obama στην Ελισαβετ της Αγγλιας σε συνδυασμο με το Obama dress του Castelbajac.

Ενδιαμεσως βεβαια προλαβαμε να αναλυσουμε και τη ταινια που ειχαμε δει, καταληγοντας ομως σε διαφωνια για το αν πρεπει οι Γαλλιδες πεθερες στο χωριο να φορουν ταγιερ Chanel ή οχι...

Υ.Γ.1.ατακα της βραδιας: "λαλουκος" (απο τη ταινια)

Υ.Γ.2. οσοι ενδιαφερονται, μπορουν να αναζητησουν προσκλησεις για τις ταινιες του Φεστιβαλ ΕΔΩ