Το παρτυ της ζωης shoe (σου)

Στις αρχες του μηνα ελαβε χωρα ενα παρτυ-αστραπη για τα γενεθλια της Αλινας (ποια είναι η Αλινα; Λυπαμαι, οσοι δεν τη ξερετε χασατε). Το ονομασαμε "αστραπη" γιατι η γενεθλιαζουσα ειχε ηδη σβυσει τα κερακια της σε τριημερο γλεντι στη Σιφνο (ω, ναι), οποτε την εξαναγκασαμε να τα ξανασβυσει για τους φιλους της στην Αθηνα. Ομως, η ξαφνικη βροχη εκεινης της ημερας μας χαλασε τα σχεδια για ξεσαλωμα στη δημοφιλη ταρατσα της, κι ετσι το ριξαμε στην υποδηματοσκοπηση. Κι επειδη ψυχανεμιζομαι ότι καπου βαθια μεσα σας κρυβετε μια Λουελα Παρσονς, σας ανεβαζω ενα μικρο δει(η)γμα απο φωτογραφιες (δια χειρος i-blog) για να μη σας αφησω ανενημερωτους:


Όταν σας τελειωνει το αλμπουμ με τις οικογενειακες φωτογραφιες και δεν εχετε προχειρες κορνιζες, καντε αυτό που εκανε η Κατια στα παμε-σαν-άλλοτε τσοκαρα της με τιτλο «Ενθυμιον εκδρομης στο Λουτρακι».



Οι πλατφορμες της εορταζουσας Αλινας που τις φορουσε με περισση τσαχπινια «μην-επιμενετε-δεν-θα-σας-πω-αν-είναι-Prada» (καλου κακου παντως, ολοι απεφυγαν διακριτικα να χορεψουν μαζι της μπλουζ και προτιμησαν τον αντικρυστο μπαλο)



Η ξαδελφη μου η Σεχραζατ διαλεξε ένα απλο και λιτο κομματι από την υπερπαραγωγη-παπουτσοθηκη της, με τον διακριτικο τιτλο «Χιλιες και μια Νυχτες»



Φιλη της εορταζουσας με παπουτσι τυπου « Περιμενω τον πριγκηπα μου στο Ημεροβιγλι». Δυστυχως, τα πτωχα πλην τιμια αθλητικα που βλεπετε να κρυβονται ντροπαλα στο βαθος, μαλλον δεν εχουν καμια ελπιδα να την κατακτησουν.



Κους-κους με τις σολες: «Λοιπον, τι αλλα νεα;»



Το μποτακι γνωστου blogger «μη κοιτατε που αποψε ντυθηκα οικοδομος, το πρωι στην Ευελπιδων φοραω παντα τα χειροποιητα John Lobb μου»



Κατευθειαν από τα στουντιο της Finland-Film σε σκηνοθεσια Marimekko, η επικη παραγωγη «Ο Αχλαδοκαμπος» (ναι, καλα το καταλαβατε, τωρα ξερετε που περνουσα τις μερες μου στη Φινλανδια)



All Star Kamaki: « Κοντουλες είναι τ΄αχλαδακια σου μανιτσα μ’;» Ο i-blog φλερταρει με τον Λουκρητειο φρουτοκηπο κι υποσχεται οτι αυτο θα ειναι το παρτυ της ζωης της :-Ρ

Τωρα, φταιω εγω που...

...το ζηλευω;

Αλλα βεβαια, με τοσο παγο γυρω σου, πως να μη λεγεσαι μετα "happy feet";;


Υ.Γ. απο το αποψινο δελτιο ειδησεων: "...τη Πεμπτη αναμενεται πτωση θερμοκρασιας στους 41 βαθμους" !!!! εζησα να τ' ακουσω κι αυτο..!

Άσχετο

Ξέρω ότι κάνω μονίμως τα πιο άσχετα ποστ. Ναι, το ξέρω. Το ξέρω πολύ. Το ξέρω σου λέω.



Υ.Γ.#1: Όποιος ενδιαφέρεται για το πώς και τι ακριβώς, ας ποστάρει από κάτω.
Υ.Γ.#2: Τρέχει και σε αργά μηχανήματα.
Υ.Γ.#3: Τρέχει και σε πολύ αργά μηχανήματα.
Υ.Γ.#4: Τρέχει μέχρι και στης τρισμεγίστης Λουκρητίας.

To Sir with love!

Άπαντες οι Βοργίες (πλην hpstg) έλαβαν μέρος στις Πανελλήνιες Εξετάσεις Κουλεμανσόν 2007 στο blog του μεγάλου δασκάλου Νανάκου και περιμένουμε με αγωνία τα αποτελέσματα.

Για να γίνει η αναμονή μας πιο ευχάριστη, θέλω να μοιραστώ μαζί σας την απόλυτη κουλεμανσόν-σανσόν ερμηνεία του
"I Will Always Love You" από την Nevena Coneva
στο Pop Idol της Βουλγαρίας.

Τα δικά μου σχόλια σχετικά με την ερμηνεία είναι περιττά... Δικό σας!

Υ.Γ. Δάσκαλε σ' ευχαριστώ για τη φετινή ακαδημαϊκή χρονιά! Μόνο μη ξεχάσεις να μου βάλεις πιο καλή βαθμολογία από την Λουκρητία και το Idάκι για να σκάσουν από τη ζήλεια τους! Χεχε! :-PPP

Ανεργία και λοιπά κουραφέξαλα

Όσο οι κεφαλές του Οίκου συγκεντρώνονται στα θέματα των Πανελλήνιων Εξετάσεων Κουλεμανσόν 2007, μια καινούρια φωνή προθυμοποιείται να προβεί σε αποκαλύψεις, να μη ντραπεί να κατονομάσει πρόσωπα και πράγματα, και να αποκαλύψει τι ακριβώς κρύβεται πίσω από τις στατιστικές του ΟΑΕΔ. Πρόκειται για μια δίμετρη κουκλάρα [είμαι αντικειμενική], με τέλειες αναλογίες και καυτό βλέμμα [ναι σας λέω, το λένε όλοι κι εγώ βρίζω], και παράλληλα εκκολαπτόμενη επιστήμονα παγκοσμίου εμβελείας [συνεχίζω να είμαι αντικειμενική λέγω], που τυγχάνει [καταραμένο DNA] στενή συγγενής της νεωτέρας Βοργίας. Επίσης, επέλεξε να ακολουθήσει τα βήματα της διάσημης αδελφής της, να παρατήσει τη στοργική αγκαλιά του ακαδημαϊκού κόσμου [άσε το θέμα μου κάτω παλιοπατσόλα εγώ το σκέφτηκα πρώτη] και να βουτήξει ενθουσιωδώς στον επιχειρηματικό κόσμο [μάλιστα κύριε Διευθυντά, είμαι στη διάθεσή σας, τι ώρα επιθυμείτε να με @#$%#&£!] στην τρυφερή ηλικία των είκοσι δύο ετών. Μετά από αναρίθμητες συνεντεύξεις και διάφορες περιπέτειες - όπως ας πούμε τον τυπά που ήθελε ρεσεψιονίστ/γραμματέα/executive secretary/παιδί για όλες τις δουλειές/όλα τα κάνω για ένα τάλιρο, είχε αισθητικές απαιτήσεις, και δήλωσε πως τη βρήκε νοστιμούλα αλλά ήθελε να τη δει και όρθια χωρίς πολλά ρούχα για να αποφασίσει - βρήκε επιτέλους δουλειά σε γνωστή ελληνική εταιρεία σε αντικείμενο ομιλόν με το γνωστικό της θέμα. Κωλόφαρδη. Υποδεχτείτε τη guest star μας λοιπόν, και αφήστε κανά σχόλιο αν σας την άναψε, γουστάρει τα βρισίδια όσο κι εμείς.

«Ανεργία είναι η κατάσταση ενός ατόμου, που, ενώ είναι ικανό, πρόθυμο και διαθέσιμο να απασχοληθεί, δεν δύναται να βρει εργασία.»
Αυτός τουλάχιστον είναι ο επίσημος ορισμός της κατάστασης ΑΝΕΡΓΙΑ, με διάφορους δορυφόρους ορισμούς ή χαρακτηρισμούς, του στυλ «μάστιγα των εποχών».

Ποια όμως είναι η Ελληνική πραγματικότητα της ανεργίας;
Ο ορισμός θα έπρεπε να είναι λίγο πιο ανάλαφρος, κατά την ταπεινή μου γνώμη. Πχ:

«Ανεργία είναι η κατάσταση ενός ατόμου, που, ενώ είναι ικανό και διαθέσιμο να απασχοληθεί, δεν προθυμοποιείται να βρει εργασία.»

Έχετε δει κανέναν τα τελευταία τρία χρόνια να ψάχνει δουλειά και να μην μπορεί να βρει;
Καλύτερα να μην υπολογίσουμε την κυρία που φώναζε σε τηλεοπτικά παράθυρα και πόρτες την τελευταία βδομάδα πως είναι απόφοιτος ΤΕΙ λογιστικής, έπιασε δουλειά και τις ζήτησαν να φτιάξει και καφέ!! Αν είναι ποτέ δυνατόν, τι είναι, καμία υπηρέτρια, να φτιάξει και καφέ!!
Φανταστείτε και πόση δουλειά είχε...
Μόνο εγώ χαίρομαι όταν σηκώνομαι από το γραφείο, αφήνω τα αρχεία πίσω και πηγαίνω στην κουζίνα; Μάλλον ανώμαλη είμαι..

Σύμφωνα με την έρευνα της εταιρίας ΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ EQUAL κατά το χρονικό διάστημα 2/5/2003 - 22/5/2003, 1000 άτομα απάντησαν γιατί έχουν βρεθεί χωρίς δουλειά:

Σύμφωνα με την προσωπική μου άποψη:
36% κάτι δεν έκαναν πολύ καλά ή καθόλου
5% ήταν λιγότερο καλοί από τους συνεργάτες τους σε αυτό που έκαναν
7% δε δούλευαν καθόλου και η εταιρία αναγκάστηκε να κλείσει
11,9% τα μυαλά τα έχουν πάνω από το κεφάλι, βλέπε κυρία παραδείγματος
9,3% βαριόντουσαν να ξυπνάνε κάθε μέρα στις 7:30
6% δεν μπορούσαν να συμβιβαστούν με την άποψη του boss
1,5% ήταν τόσο ρέμπελοι που ούτε για την δικιά τους εταιρία δεν είχαν όρεξη να δουλέψουν
21,3% κρέμονται ακόμα από τη φούστα της μαμάς, αν όχι από τα αρχίδια του μπαμπά
0,6% δεν μπορούν να σκεφτούν ούτε απάντηση για τόσο εύκολη ερώτηση
1,4% είναι πάρα πολύ άτυχοι άνθρωποι, και αυτοί υπάρχουν φυσικά!

Και αν είναι να αναβοσβήνει το ερωτηματικό πάνω από το κεφάλι σας για την ορθότητα των λεγομένων μου, προσπαθήστε να απαντήσετε τις παρακάτω ερωτήσεις:

- Πόσοι πτυχιούχοι δεν καταδέχονται να δουλέψουν σε αντικείμενο εκτός της ειδίκευσής τους;
- Πόσες ανειδίκευτες κοπέλες δεν δέχονται να πιάσουν ξεσκονόπανο;
- Πόσοι έφυγαν από την τελευταία τους δουλειά γιατί ήταν μαλάκας ο διευθυντής τους;
- Γιατί σε αγγελία για γραμματέα σε εμπορική εταιρία, με καλά λεφτά και μόνο απαραίτητο προσόν καλά αγγλικά, απάντησαν δύο κοπέλες σε διάστημα τριών εβδομάδων;
- Πώς αισθανθήκατε την τελευταία φορά που πνιγόσασταν στη δουλειά και η κοπέλα από το διπλανό γραφείο σας λυπήθηκε και έφερε και σε σας από την λεμονάδα του ψυγείου;

Τα πράγματα είναι πιο απλά από ότι μας τα σερβίρουν!

Η Ποντικομαχία!

Εδώ και δέκα μέρες αγαπητοί μου αναγνώστες δίνω μια μάχη επικών διαστάσεων στο studio μου! Ανακάλυψα ότι με επισκέπτεται ένα ποντίκι! Η φρίκη η ίδια! Ή αλλιώς όπως θα έλεγε η αξεπέραστη Μανδάμ Σουσού "Quelle decadence"!

Αν είναι δυνατόν! Ποντίκι στο χώρο τον δικό μου! Πολύ περισσότερο όταν αυτός είναι ο χώρος της δουλειάς μου, εκεί όπου περνάω τις περισσότερες ώρες της ημέρας, αλλά και της νύχτας με αίμα, δάκρυα και ίδρωτα (όπως τραγούδαγε κάποτε κι ο αοιδός Σάκης)!

Όταν είδα για πρώτη φορά τα σιχαμερά ποντικοκούραδα νόμιζα ότι θα πάθω εγκεφάλικο! Όσο κι αν ντρέπομαι να το παραδεχτώ είμαι ένας γνήσιος εκπρόσωπος του ζωδίου της Παρθένου και όπως ίσως γνωρίζετε εμείς οι μασίφ Παρθένοι (ναι και ο ωροσκόπος μου είναι το ίδιο) έχουμε υστερία με την καθαριότητα!

Περιττό να σας πω ότι παρόλο το φόρτο εργασίας μου, μόλις ανακάλυψα τις αποδείξεις του εισβολέα τα παράτησα όλα και όρμησα με τα μούτρα στην μάχη ενάντια στις βρωμιές του! Εξοπλίστηκα με γάντια, σκούπες, σφουγγαρίστρες, χλωρίνες, Dettol, Betadin και λοιπά αξεσουάρ και έκανα γενική καθαριότητα για μια ολόκληρη μέρα σ' ένα χώρο είκοσι τετραγωνικών (τόσο είναι το studio). Δηλαδή κοινώς "έγλυψα" στην κυριολεξία τα πάντα! Αν είχαν στόμα τα πλακάκια στο πάτωμα μου θα σας περιέγραφαν με τι ζήλο τα έτριβα!

Στη συνέχεια έκανα άπειρα τηλεφωνήματα σε γνωστούς και φίλους για να τους περιγράψω το πρωτοφανές δράμα που περνάω ζητώντας συμβουλές για το τι μπορώ να κάνω.

Τα περισσότερα "κωλόπαιδα" βέβαια" με "δούλευαν" ψιλό γαζί! Με πρώτο και καλύτερο τον γαμπρό μου που μου έλεγε "Όλα σε σένα τυχαίνουν γιατί είσαι ανάποδος!.... Και τι έχει ρε 'συ ένα ποντικάκι του κήπου!.... Δεν του βάζεις λίγο τυράκι σε μια γωνιά να έρχεται να σου κάνει παρέα τα βράδια!" Κι άλλα τέτοια καθησυχαστικά (γκρρρ)!

Οι επιλογές που μου έδωσαν οι διάφοροι φίλοι και παρατρεχάμενοι έπειτα από μαραθώνιο συνδιαλέξεων ήταν το ποντικοφάρμακο και οι φάκες (μπρρρρ)! Για το πρώτο ούτε κουβέντα μιας κι έχω σκυλί και φοβάμαι μην πάθει τίποτα, ενώ για το δεύτερο αρνήθηκα σθεναρά γιατί αν πιαστεί το ποντίκι μέσα στη φάκα μετά ποιός το σκοτώνει; Εγώ πάντως αποκλείεται! (εεεκκ!)

Τελικά για να μην σας τα πολυλογώ έβαλα μια αυτοκόλλητη μονωτική ταινία στη πόρτα του δωματίου με την ελπίδα ότι δεν θα μπορεί να μπαίνει πια στο studio μου το φριχτό ποντίκι, όποτε του καπνίσει!

Βλέπετε ο χώρος που εργάζομαι είναι στο ισόγειο μιας μονοκατοικίας με κήπο και έξω από την πόρτα μου παραμονεύει η άγρια φύση των βορείων προαστίων της Αθήνας (ναι είμαι ΠΒΠ το παραδέχομαι)!

Οι πρώτες μέρες μετά την ανακάλυψή μου κύλησαν ευχάριστα χωρίς να έχω άλλες ποντικοεπισκέψεις. Καθημερινά βέβαια έκανα εξονυχιστικό έλεγχο στο πάτωμα (αυτό το ψυγείο μου αν είχε φωνή θα σας έλεγε πόσες φορές το έβγαλα από τη θέση του).

Ήμουν περιχαρής. Νόμιζα ότι νίκησα. Αφού την περασμένη Πέμπτη μιας και δούλευα μέχρι τις πρώτες πρωϊνές ώρες της επομένης αποφάσισα ότι είναι ασφαλές να αποκοιμηθώ στον καναπέ του studio για πρώτη φορά έπειτα από δέκα μέρες.

Ήταν ένας ύπνος γλυκός κι ελαφρύς.

Όταν ξύπνησα κατά την δεκάτη πρωϊνή άνοιξα το παράθυρο μου και ρέμβαζα τα δέντρα για τουλάχιστον ένα δεκάλεπτο, ενώ άκουγα τα πουλιά να τιτιβίζουν αμέριμνος και ήρεμος... Μέχρι που γύρισα προς τον καναπέ για να μαζέψω... Και τότε ήρθε η στιγμή που ένας Βοργίας -για πρώτη φορά στη ζωή του- άρχισε να ουρλιάζει!

Στο μπράτσο του καναπέ... ακριβώς πάνω από το μαξιλάρι μου... υπήρχαν ποντικοκούραδα!!

Ακόμα και τώρα που το θυμάμαι τρέμω από οργή! Κοιμήθηκα παρέα με ένα σιχαμερό ποντίκι!
Περιττό να σας πω ότι εκείνη τη μέρα τα έκανα όλα "γης μαδιάμ"! Δεν έμεινε τίποτα όρθιο στο χώρο μου! Ακολούθησε γενική απολύμανση για δεύτερη φορά!

Έπειτα από μια ώρα στο λουτρό και ένα μπουκάλι Betadin αργότερα αποφάσισα ότι πρέπει να ασχοληθώ σοβαρά με το θέμα και να κάνω research στο internet για να βρω λύση.

Λοιπόν έχουμε και λέμε...

Βρήκα ποντικοφάρμακα που αν τα φάει ποντίκι του καίνε τα σωθικά και το ταριχεύουν!
Ποντικοπαγίδες που κάνουν τα ποντίκια ψητά με ηλεκτροσόκ!
Βομβητές που εκπέμπουν υπέρηχους για να μην πλησιάζουν τα σιχαμερά τρωκτικά!
Φακούς UV για την εύκολη ανίχνευση περιττωμάτων!
Ταινίες κολλητικές με ποντικοτροφή, έτσι ώστε να πηγαίνουν τα ποντίκια πάνω τους και να μην ξεκολλάνε τίποτα!
Και πολλά άλλα σιχαμερά!

Μέχρι που ανακάλυψα την ιδανική λυσή!

Λοιπόν αγαπητοί μου αναγνώστες, τα σιχαμερά τρωκτικά είναι αλλεργικά στο αιθέριο έλαιο δυόσμου, γιατί περιέχει μια ουσία που είναι τοξική για αυτά και μόλις την μυρίσουν πάνε από εκεί που ήρθαν!

Το αιθέριο έλαιο το βρήκα στο κέντρο της Αθήνας στην οδό Γερανίου, που είναι παράλληλη της οδού Σωκράτους. Τοποθέτησα μικρές μπάλες από βαμβάκι με δυό-τρείς σταγόνες αιθέριου ελαίου στα σημεία όπου είχα βρεί τα ποντικοκούραδα και εδώ και τρείς μέρες δεν έχω ανακαλύψει ίχνος από το μισητό μου εχθρό!

Βέβαια για να είμαι ειλικρινής έχω μαστουρώσει λίγο με το άρωμα του δυόσμου, μιας και είναι δυνατό! Αλλά αυτό δεν είναι κακό μιας και ο δυόσμος ενδείκνυται για την αντιμετώπιση του στρες και των πονοκεφάλων! Ακόμα θα πρέπει να ανανεώνω το αιθέριο έλαιο κάθε δύο με τρείς εβδομάδες γιατί πρέπει να διατηρείται η μυρωδιά έτσι ώστε να μην χρειαστεί να ξαναδώ ποτέ ξανά ποντικοκούραδα live!

Μου αρέσει πολύ το ότι βγήκα νικητής από αυτή τη μάχη χωρίς να καταφύγω σε φρικαλεότητες! Αν σας τύχει ποτέ να αντιμετωπίσετε το ίδιο πρόβλημα με μένα χρησιμοποιήστε αιθέριο έλαιο δυόσμου και θα με θυμηθείτε!

Μα δεν είναι κατά-πληκτικό;!

Αυτό το "αριστούργημα" είναι το καινούργιο λογότυπο για τους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου το 2012. Σχεδιάστηκε από την εταιρία Wolf Olins που για όσους δεν το γνωρίζουν δημιούργησε και το brand των Ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας, σε συνεργασία με την Red Design Consultants.

Το λογότυπο αυτό σύμφωνα με την επιτροπή διοργάνωσης δεν είναι ένα απλό λογότυπο αλλά μια ολόκληρη φίρμα (brand) που θα φέρει τους νέους κοντά στους αγώνες μιας και χρησιμοποιεί στοιχεία της γλώσσας των γκράφιτι!

Δυστυχώς γι' αυτούς όμως η καινούργια "φίρμα" έχει προκαλέσει ομόφωνη διεθνή κατακραυγή και πυκνώνουν συνεχώς οι φωνές που ζητούν την άμεση απόσυρση της!

Η ταινία που χρησιμοποιήθηκε για την παρουσίαση του σήματος έχει ήδη αποσυρθεί επειδή διαπιστώθηκε ότι μπορεί να προκαλέσει επιληπτική κρίση σε άτομα με φωτοευαισθησία!

Ενώ το καλύτερο απ' όλα είναι ότι το σήμα στοίχισε στο Βρετανικό δημόσιο το ποσό των 400.000 λιρών Αγγλίας (περίπου 600.000 Ευρώ)!

Ήδη στο YouTube έχουν κάνει την εμφάνισή τους σατυρικά βίντεο σχετικά με το καινούργιο σήμα.




Με τις υγιείες τους! Τελικά η κάθε χώρα έχει τους Ολυμπιακούς Αγώνες που της αξίζουν!

Μανα Ρεϊβερ

Ο τιτλος ειναι δανεισμενος απο την ομωνυμη σειρα κομικ του Σπυρου Δερβενιωτη που δημοσιευοταν στο "9" της Ελευθεροτυπιας. Φιλοι και συγγενεις επαιρναν ορκο οτι ο Σπυρος επρεπε να ειχε βαλει καμερα και να με παρακολουθουσε, τοσες ομοιοτητες πια δεν δικαιολογουνταν.

Οπως ηταν φυσικο, το κομικ υιοθετηθηκε παραυτα κι αναρτηθηκε στη πορτα του ψυγειου μας, για να πειθονται κι οι τελευταιοι αμφισβητιες.

Η φωτο του ψυγειου ειχε τραβηχτει στα πλαισια του αφιερωματος που ειχαν κανει τα Arxedia Media για τα ψυγεια των bloggers, μια ομολογουμενως εξυπνη ιδεα που τη διασκεδασαμε δεοντως.

(παρακαλειται ο Chaka να μας στειλει το λινκ του αφιερωματος γιατι δεν μπορεσα να το βρω)

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑ

«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του»

(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)

«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδια, όχι ο κανόνας...»

(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)

Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.

Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια και επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Πέρα από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.

Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007.
Ήταν μόλις 30 ετών.

Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com/, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον όρκο που έδωσαν στον Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.

«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας».

(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/ 1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:

«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας».

Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:

*ΝΑ ΠΑΡΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ

*ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ

*ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ

*ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.

*ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.

* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ
ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων.
(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία" - αυτό γίνεται γιατί συνήθως οι σύλλογοι μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ενημερώνουν την οικογένεια εκείνων που εις μνήμην τους γίνονται δωρεές ακόμη και για ένα ευρώ.).

ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ

Για να δούμε και τους υπόλοιπους :-Ρ

You're 82% likely to be an Indigo!

Congratulations. You may be an Indigo. The higher the percentage, the more likely it's true. For more information on this, and what to do next, start with the Metagifted Education Resource. Also join this Indigo MySpace Group or this other Indigo MySpace Group to meet others like you.

Thanks!

Link: The Are You an Indigo? Test written by lifeadventurer8 on OkCupid Free Online Dating, home of the The Dating Persona Test