Η Ποντικομαχία!

Εδώ και δέκα μέρες αγαπητοί μου αναγνώστες δίνω μια μάχη επικών διαστάσεων στο studio μου! Ανακάλυψα ότι με επισκέπτεται ένα ποντίκι! Η φρίκη η ίδια! Ή αλλιώς όπως θα έλεγε η αξεπέραστη Μανδάμ Σουσού "Quelle decadence"!

Αν είναι δυνατόν! Ποντίκι στο χώρο τον δικό μου! Πολύ περισσότερο όταν αυτός είναι ο χώρος της δουλειάς μου, εκεί όπου περνάω τις περισσότερες ώρες της ημέρας, αλλά και της νύχτας με αίμα, δάκρυα και ίδρωτα (όπως τραγούδαγε κάποτε κι ο αοιδός Σάκης)!

Όταν είδα για πρώτη φορά τα σιχαμερά ποντικοκούραδα νόμιζα ότι θα πάθω εγκεφάλικο! Όσο κι αν ντρέπομαι να το παραδεχτώ είμαι ένας γνήσιος εκπρόσωπος του ζωδίου της Παρθένου και όπως ίσως γνωρίζετε εμείς οι μασίφ Παρθένοι (ναι και ο ωροσκόπος μου είναι το ίδιο) έχουμε υστερία με την καθαριότητα!

Περιττό να σας πω ότι παρόλο το φόρτο εργασίας μου, μόλις ανακάλυψα τις αποδείξεις του εισβολέα τα παράτησα όλα και όρμησα με τα μούτρα στην μάχη ενάντια στις βρωμιές του! Εξοπλίστηκα με γάντια, σκούπες, σφουγγαρίστρες, χλωρίνες, Dettol, Betadin και λοιπά αξεσουάρ και έκανα γενική καθαριότητα για μια ολόκληρη μέρα σ' ένα χώρο είκοσι τετραγωνικών (τόσο είναι το studio). Δηλαδή κοινώς "έγλυψα" στην κυριολεξία τα πάντα! Αν είχαν στόμα τα πλακάκια στο πάτωμα μου θα σας περιέγραφαν με τι ζήλο τα έτριβα!

Στη συνέχεια έκανα άπειρα τηλεφωνήματα σε γνωστούς και φίλους για να τους περιγράψω το πρωτοφανές δράμα που περνάω ζητώντας συμβουλές για το τι μπορώ να κάνω.

Τα περισσότερα "κωλόπαιδα" βέβαια" με "δούλευαν" ψιλό γαζί! Με πρώτο και καλύτερο τον γαμπρό μου που μου έλεγε "Όλα σε σένα τυχαίνουν γιατί είσαι ανάποδος!.... Και τι έχει ρε 'συ ένα ποντικάκι του κήπου!.... Δεν του βάζεις λίγο τυράκι σε μια γωνιά να έρχεται να σου κάνει παρέα τα βράδια!" Κι άλλα τέτοια καθησυχαστικά (γκρρρ)!

Οι επιλογές που μου έδωσαν οι διάφοροι φίλοι και παρατρεχάμενοι έπειτα από μαραθώνιο συνδιαλέξεων ήταν το ποντικοφάρμακο και οι φάκες (μπρρρρ)! Για το πρώτο ούτε κουβέντα μιας κι έχω σκυλί και φοβάμαι μην πάθει τίποτα, ενώ για το δεύτερο αρνήθηκα σθεναρά γιατί αν πιαστεί το ποντίκι μέσα στη φάκα μετά ποιός το σκοτώνει; Εγώ πάντως αποκλείεται! (εεεκκ!)

Τελικά για να μην σας τα πολυλογώ έβαλα μια αυτοκόλλητη μονωτική ταινία στη πόρτα του δωματίου με την ελπίδα ότι δεν θα μπορεί να μπαίνει πια στο studio μου το φριχτό ποντίκι, όποτε του καπνίσει!

Βλέπετε ο χώρος που εργάζομαι είναι στο ισόγειο μιας μονοκατοικίας με κήπο και έξω από την πόρτα μου παραμονεύει η άγρια φύση των βορείων προαστίων της Αθήνας (ναι είμαι ΠΒΠ το παραδέχομαι)!

Οι πρώτες μέρες μετά την ανακάλυψή μου κύλησαν ευχάριστα χωρίς να έχω άλλες ποντικοεπισκέψεις. Καθημερινά βέβαια έκανα εξονυχιστικό έλεγχο στο πάτωμα (αυτό το ψυγείο μου αν είχε φωνή θα σας έλεγε πόσες φορές το έβγαλα από τη θέση του).

Ήμουν περιχαρής. Νόμιζα ότι νίκησα. Αφού την περασμένη Πέμπτη μιας και δούλευα μέχρι τις πρώτες πρωϊνές ώρες της επομένης αποφάσισα ότι είναι ασφαλές να αποκοιμηθώ στον καναπέ του studio για πρώτη φορά έπειτα από δέκα μέρες.

Ήταν ένας ύπνος γλυκός κι ελαφρύς.

Όταν ξύπνησα κατά την δεκάτη πρωϊνή άνοιξα το παράθυρο μου και ρέμβαζα τα δέντρα για τουλάχιστον ένα δεκάλεπτο, ενώ άκουγα τα πουλιά να τιτιβίζουν αμέριμνος και ήρεμος... Μέχρι που γύρισα προς τον καναπέ για να μαζέψω... Και τότε ήρθε η στιγμή που ένας Βοργίας -για πρώτη φορά στη ζωή του- άρχισε να ουρλιάζει!

Στο μπράτσο του καναπέ... ακριβώς πάνω από το μαξιλάρι μου... υπήρχαν ποντικοκούραδα!!

Ακόμα και τώρα που το θυμάμαι τρέμω από οργή! Κοιμήθηκα παρέα με ένα σιχαμερό ποντίκι!
Περιττό να σας πω ότι εκείνη τη μέρα τα έκανα όλα "γης μαδιάμ"! Δεν έμεινε τίποτα όρθιο στο χώρο μου! Ακολούθησε γενική απολύμανση για δεύτερη φορά!

Έπειτα από μια ώρα στο λουτρό και ένα μπουκάλι Betadin αργότερα αποφάσισα ότι πρέπει να ασχοληθώ σοβαρά με το θέμα και να κάνω research στο internet για να βρω λύση.

Λοιπόν έχουμε και λέμε...

Βρήκα ποντικοφάρμακα που αν τα φάει ποντίκι του καίνε τα σωθικά και το ταριχεύουν!
Ποντικοπαγίδες που κάνουν τα ποντίκια ψητά με ηλεκτροσόκ!
Βομβητές που εκπέμπουν υπέρηχους για να μην πλησιάζουν τα σιχαμερά τρωκτικά!
Φακούς UV για την εύκολη ανίχνευση περιττωμάτων!
Ταινίες κολλητικές με ποντικοτροφή, έτσι ώστε να πηγαίνουν τα ποντίκια πάνω τους και να μην ξεκολλάνε τίποτα!
Και πολλά άλλα σιχαμερά!

Μέχρι που ανακάλυψα την ιδανική λυσή!

Λοιπόν αγαπητοί μου αναγνώστες, τα σιχαμερά τρωκτικά είναι αλλεργικά στο αιθέριο έλαιο δυόσμου, γιατί περιέχει μια ουσία που είναι τοξική για αυτά και μόλις την μυρίσουν πάνε από εκεί που ήρθαν!

Το αιθέριο έλαιο το βρήκα στο κέντρο της Αθήνας στην οδό Γερανίου, που είναι παράλληλη της οδού Σωκράτους. Τοποθέτησα μικρές μπάλες από βαμβάκι με δυό-τρείς σταγόνες αιθέριου ελαίου στα σημεία όπου είχα βρεί τα ποντικοκούραδα και εδώ και τρείς μέρες δεν έχω ανακαλύψει ίχνος από το μισητό μου εχθρό!

Βέβαια για να είμαι ειλικρινής έχω μαστουρώσει λίγο με το άρωμα του δυόσμου, μιας και είναι δυνατό! Αλλά αυτό δεν είναι κακό μιας και ο δυόσμος ενδείκνυται για την αντιμετώπιση του στρες και των πονοκεφάλων! Ακόμα θα πρέπει να ανανεώνω το αιθέριο έλαιο κάθε δύο με τρείς εβδομάδες γιατί πρέπει να διατηρείται η μυρωδιά έτσι ώστε να μην χρειαστεί να ξαναδώ ποτέ ξανά ποντικοκούραδα live!

Μου αρέσει πολύ το ότι βγήκα νικητής από αυτή τη μάχη χωρίς να καταφύγω σε φρικαλεότητες! Αν σας τύχει ποτέ να αντιμετωπίσετε το ίδιο πρόβλημα με μένα χρησιμοποιήστε αιθέριο έλαιο δυόσμου και θα με θυμηθείτε!