Ένας φίλος...
Καμμιά φορά τους ξεχνάμε...
Αλλά δεν υπάρχει τίποτα σαν ένα πραγματικό φίλο.
Σαν κάποιον που είναι πάντα δίπλα σου, όσο σκατά, καλά, στραβά, κι αν είσαι. Χωρίς ποτέ να κρίνει, όσα δίκια, άδικα κι αν έχει.
Αυτό είναι για τον Δημήτρη Π. Μακάρι να είναι τόσο τυχερός, όσο εγώ που τον γνώρισα.
Αλλά δεν υπάρχει τίποτα σαν ένα πραγματικό φίλο.
Σαν κάποιον που είναι πάντα δίπλα σου, όσο σκατά, καλά, στραβά, κι αν είσαι. Χωρίς ποτέ να κρίνει, όσα δίκια, άδικα κι αν έχει.
Αυτό είναι για τον Δημήτρη Π. Μακάρι να είναι τόσο τυχερός, όσο εγώ που τον γνώρισα.
posted by Michael Tsopeis | 4:49 π.μ.
2 Comments:
"Χωρίς ποτέ να κρίνει"
(μαλλον συνωνυμια θα ειναι...) :-ΡΡΡ
:) Οι φίλοι σπανίζουν, οι γνωστοί πληθαίνουν. Οι φίλοι καταλαβαίνουν και δεν επιμένουν.Οι γνωστοί θέλουν να τα ξέρουν όλα και αν κάποια στιγμή δεν τους κάτσει κάτι καλά μαζί σου ...τα δημοσιεύουν.
Οι φίλοι ξέρουν πότε είσαι έτοιμος για κάτι την κάθε στιγμή και γι αυτο πάντα τους εκτιμάς
Δημοσίευση σχολίου
<< Κύρια Είσοδος