Εγω κ η Μεδουσα...

...ναι, εγω κι η αλλοιθωρη αποσβολωμενη μεδουσα, εχουμε μεινει σ' αυτο το μπλογκ, να περιδιαβαινουμε τα ποστς, να αναβουμε και να σβυνουμε το καντηλερι, να κοιμιζουμε τη κομπρα, να γυαλιζουμε το μηλο και να τιναζουμε τα κρεπια απο τη σκονη της ληθης.

Δεν μου λετε μικρα μου, χαριτωμενα Βοργιακια, που εχετε διακτινιστει στα τεσσερα σημεια του οριζοντα, εχετε σκοπο να δηλωσετε το παρον ή να φερω καθρεφτακι να δω αν ανασαινετε;; (οχι εσυ hpstg, εσυ θα ξανακανεις ποστ τον Αυγουστο που θα ειναι σε διακοπες ολη η Ελλαδα :-Ρ)

Για περαστε και πειτε μια καλημερα, πειτε που ειστε αυτη τη στιγμη και τι κανετε (τον Νανακο δεν τον ρωτω, σε καμια κρεπερι θα ειναι εντοιχισμενος ως συνηθως), πειτε αυτο που σας προβληματιζει κι αυτο που σχεδιαζετε.


Εγω παντως αυτη τη στιγμη ειμαι σπιτι, πινω καφε, γραφω τη λιστα για το σουπερμαρκετ, σχεδιαζω τι θα φορεσω στον γαμο που ειμαι αποψε καλεσμενη και με προβληματιζει που θα χασω τον τελικο της Eurovision :-Ρ (καλα, και η παγκοσμιοποιηση με προβληματιζει, αλλα δε πιστευω να θελετε αναλυση...)
Επισης προσπαθω ματαια να αποσπασω τη 13η κατεστραμμενη παντοφλα απο τα δοντια του Sugar, να σκεφτω κατι γρηγορο κι ευκολο για μεσημεριανο φαγητο (οκ, σαντουϊτς) και να θυμηθω.....τι να πρωτοθυμηθω πια....ουτε που θυμαμαι!!

Σας φιλω :-)