ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΑ ΣΥΜΒΑΝΤΑ
Μετα από ένα ωραιοτατο Σαββατιατικο cocooning, σημερα σηκωθηκα νωρις για τα Κυριακατικα δεδομενα μου. Αντικρυζω μια φοβερη λιακαδα (α, να θυμηθω ν’ απλωσω τη μπουγαδα) και κατευθυνομαι προς τη κουζινα να φτιαξω τον πρωτο καφε της ημερας. Ριχνω μια ματια στις κρεββατοκαμαρες του γιου και της κορης, αμφοτεροι λειπουν, κοιμηθηκαν στα ταιρια τους τα χρυσα μου, χοχοχο, μια χαρα τους βρισκω.
Βαζω το πλυντηριο των πιατων και κανω τις σχετικες προετοιμασιες για το φαγητο (όχι, δεν ξεφυλισα κανενα delivery, Κυριακας κι εορτας ειπαμε ότι μαγειρευω), ενοσω ταυτοχρονα ριχνω και μια ματια στη μπλογκοσφαιρα. Χτυπα το τηλεφωνο, είναι η κολλητη μου, δε προλαβαινουμε να βγουμε για καφε και τον πινουμε τηλεφωνικως με γελια κι ευχες για καλη εβδομαδα.
Επιστρεφω στη κουζινα και Oh My God, τι αντικρυζουν τα ματακια μου;;;;; Το πλυντηριο των πιατων εχει ξεχυλισει από αφρους κι οση ωρα εγω μιλουσα στο τηλεφωνο, τα παντα σκεπαστηκαν από μπουρμπουληθρες!!
Αντιδραση πρωτη: «Θα αποκεφαλισω τον υδραυλικο, μου ειπε ότι το εφτιαξε τη προηγουμενη φορα και τωρα παλι τα ιδια!»
Αντιδραση δευτερη: «Παει η απολαυση του Κυριακατικου καφε μου!»
Αντιδραση τριτη: «Α, όχι, δεν θα μου χαλασει τη διαθεση, ας βαλω μουσικη!»
Ανοιγω το ραδιοφωνο και με τους ηχους της Amy Winehouse, αρπαζω σκουπες και σφουγγαριστρες να μαζεψω το αφριζον τοπιο.
«They tried to make me go to rehab, I said, "No, no, no" γεια σου ρε Αmy! (τωρα πως ταιριαζει αυτό ειδικα το τραγουδι με το ολο σκηνικο, μη το ψαχνετε και κυριως μη κολλατε στους στιχους, εμεις μονο το ρυθμο θελουμε)
Κι αφου ξεμπερδεψα με τις σαπουναδες , αποφασιζω να φτιαξω τον δευτερο καφε της ημερας, φραππε αυτή τη φορα για αλλαγη. Παω να πιασω το ηλεκτρικο χτυπηρι που ηταν ξεχασμενο στη πριζα, και WOWWWWWWW, ΜΕ ΧΤΥΠΑΕΙ ΤΟ ΡΕΥΜΑ!!!
Τρανταζομαι ολοκληρη, καθοτι τα ποδια μου γυμνα και βρεγμενα λογω του προηγουμενου πλατσουρισματος, λειτουργησαν ως τελειος αγωγος ηλεκτρισμου!! Τωρα ειμαι που εχω γινει πυραυλος, κυριολεκτικα και μεταφορικα αυτή τη φορα!!!
Να το παρω ως γκαντεμια;; No way!! Στηνω αυτι στο ραδιοφωνο, κοιτα συμπτωση, τραγουδα ο Max Raabe που μου αρεσει πολύ, τελεια, το κεφι μου ανεβαινει, δε θα πεθανουμε ποτε κουφαλα νεκροθαφτη!! Ριχνω 422 παγακια στον φραπε και τον πινω στην υγεια μου.
Μηνυμα στο κινητο από το Idaki, για να συναντηθουμε για καφε. Θελω να της περιγραψω το σκηνικο που ειμαι, με τις αφρους να στεγνωνουν ολουθε γυρω, το μαλλι ορθιο από το κεραυνοβολημα, αλλα δε λεω τιποτα, προτιμω να τα πουμε από κοντα γελωντας.
Με αυτά και με τουτα, περασε η ωρα και συνειδητοποιω ότι δεν εχω απλωσει τα ρουχα της μπουγαδας, τρεχω εξω στον κηπο, τραβαω σχοινια κι απλωστρες, τα γεμιζω κι ευχαριστημενη επιστρεφω να συνεχισω τον καφε μου. Μολις πινω μια γουλια, ακουω ένα ΝΤΑΠ-ΝΤΑΠ-ΝΤΑΠ, από τη διπλανη πολυκατοικια. Δε δινω σημασια, αναβω τσιγαρο και ελεγχω το φαγητο. Ακουω ξανα ΝΤΑΠ-ΝΤΑΠ κι αφηρημενη σηκωνω το βλεμμα και κοιτω εξω από τη πορτα. ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΔΩ;;;;;;;;
Ένα τεραστιο συννεφο από σκονη να πλαναται πανω από τα φρεσκοπλυμμενα ρουχα μουυυυυυυυυυυυυυυ!!!!
Καποια «προκομμενη νοικοκυρα», λες και περιμενε πρωτα ν’ απλωσω τη μπουγαδα μου, τιναξε όλα της τα χαλια απο πανω της!!!!! ΚΡΑΤΑΜΕ ΜΕ ΓΕΙΤΟΝΟΙ ΜΗ ΤΗ ΞΕΜΑΛΛΙΑΣΩΩΩΩΩ!!! Κοιταζω να δω από ποιο διαμερισμα προηλθε αυτος ο βομβαρδισμος, ψυχη ζωσα πουθενα, αμ θα σας φτιαξω εγω, θα υψωσω ένα φρακτη ισα με τον πυργο του Αιφελ να βρω την ησυχια μου! Τι πρωϊνο κι αυτό, καποιος μου κανει φαρσα, δε μπορει!
Βουταω τα ρουχα αρον-αρον, τα ξαναβαζω στο πλυντηριο και σταυροκοπιεμαι μην αρχισει κι αυτό να βγαζει αφρους, άλλο μπουρμπουληθρατο σκηνικο δεν θα αντεξω.
Επιστρεφω στον καφε μου μονολογωντας «αφου ρε Λουκ το ξερεις, όταν ανακατευεσαι με κουζινα κι οικιακα, μανταρα τα κανεις, κι αν δεν τα κανεις εσυ, με καποιο μαγικο τροπο γινονται μονα τους, ας τα να πανε στο καλο! Μωρε καλα κανω και θελω τα Κυριακατικα πρωϊνα μου να τα περναω εξω από το σπιτι, μακρια από το ναρκοπεδιο της κουζινας και του νοικοκυριου. Ας ελπισουμε τουλαχιστον να πετυχε το κοτοπουλο με τη μουσταρδα, τι διαολο, τοσες φορες το εχω φτιαξει»
Αρνουμαι να κοιταξω τη κατσαρολα, από φοβο μηπως στραβωσει και το ωραιο μου φαγακι, δυναμωνω το ραδιοφωνο, παιζει "Don't cry for me Argentina", αχαχαχαχα, τι συγκυρια κι αυτη! Ψαχνω τα τσιγαρα μου για να χαλαρωσω, ο,τι και να εγινε εγω επιμενω να απολαυσω τον καφε μου…..ανοιγω το πακετο, κοιταω…….ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΤΑ ΤΣΙΓΑΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!
Jesus, wake me up when Sunday ends!!!!
Βαζω το πλυντηριο των πιατων και κανω τις σχετικες προετοιμασιες για το φαγητο (όχι, δεν ξεφυλισα κανενα delivery, Κυριακας κι εορτας ειπαμε ότι μαγειρευω), ενοσω ταυτοχρονα ριχνω και μια ματια στη μπλογκοσφαιρα. Χτυπα το τηλεφωνο, είναι η κολλητη μου, δε προλαβαινουμε να βγουμε για καφε και τον πινουμε τηλεφωνικως με γελια κι ευχες για καλη εβδομαδα.
Επιστρεφω στη κουζινα και Oh My God, τι αντικρυζουν τα ματακια μου;;;;; Το πλυντηριο των πιατων εχει ξεχυλισει από αφρους κι οση ωρα εγω μιλουσα στο τηλεφωνο, τα παντα σκεπαστηκαν από μπουρμπουληθρες!!
Αντιδραση πρωτη: «Θα αποκεφαλισω τον υδραυλικο, μου ειπε ότι το εφτιαξε τη προηγουμενη φορα και τωρα παλι τα ιδια!»
Αντιδραση δευτερη: «Παει η απολαυση του Κυριακατικου καφε μου!»
Αντιδραση τριτη: «Α, όχι, δεν θα μου χαλασει τη διαθεση, ας βαλω μουσικη!»
Ανοιγω το ραδιοφωνο και με τους ηχους της Amy Winehouse, αρπαζω σκουπες και σφουγγαριστρες να μαζεψω το αφριζον τοπιο.
«They tried to make me go to rehab, I said, "No, no, no" γεια σου ρε Αmy! (τωρα πως ταιριαζει αυτό ειδικα το τραγουδι με το ολο σκηνικο, μη το ψαχνετε και κυριως μη κολλατε στους στιχους, εμεις μονο το ρυθμο θελουμε)
Κι αφου ξεμπερδεψα με τις σαπουναδες , αποφασιζω να φτιαξω τον δευτερο καφε της ημερας, φραππε αυτή τη φορα για αλλαγη. Παω να πιασω το ηλεκτρικο χτυπηρι που ηταν ξεχασμενο στη πριζα, και WOWWWWWWW, ΜΕ ΧΤΥΠΑΕΙ ΤΟ ΡΕΥΜΑ!!!
Τρανταζομαι ολοκληρη, καθοτι τα ποδια μου γυμνα και βρεγμενα λογω του προηγουμενου πλατσουρισματος, λειτουργησαν ως τελειος αγωγος ηλεκτρισμου!! Τωρα ειμαι που εχω γινει πυραυλος, κυριολεκτικα και μεταφορικα αυτή τη φορα!!!
Να το παρω ως γκαντεμια;; No way!! Στηνω αυτι στο ραδιοφωνο, κοιτα συμπτωση, τραγουδα ο Max Raabe που μου αρεσει πολύ, τελεια, το κεφι μου ανεβαινει, δε θα πεθανουμε ποτε κουφαλα νεκροθαφτη!! Ριχνω 422 παγακια στον φραπε και τον πινω στην υγεια μου.
Μηνυμα στο κινητο από το Idaki, για να συναντηθουμε για καφε. Θελω να της περιγραψω το σκηνικο που ειμαι, με τις αφρους να στεγνωνουν ολουθε γυρω, το μαλλι ορθιο από το κεραυνοβολημα, αλλα δε λεω τιποτα, προτιμω να τα πουμε από κοντα γελωντας.
Με αυτά και με τουτα, περασε η ωρα και συνειδητοποιω ότι δεν εχω απλωσει τα ρουχα της μπουγαδας, τρεχω εξω στον κηπο, τραβαω σχοινια κι απλωστρες, τα γεμιζω κι ευχαριστημενη επιστρεφω να συνεχισω τον καφε μου. Μολις πινω μια γουλια, ακουω ένα ΝΤΑΠ-ΝΤΑΠ-ΝΤΑΠ, από τη διπλανη πολυκατοικια. Δε δινω σημασια, αναβω τσιγαρο και ελεγχω το φαγητο. Ακουω ξανα ΝΤΑΠ-ΝΤΑΠ κι αφηρημενη σηκωνω το βλεμμα και κοιτω εξω από τη πορτα. ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΔΩ;;;;;;;;
Ένα τεραστιο συννεφο από σκονη να πλαναται πανω από τα φρεσκοπλυμμενα ρουχα μουυυυυυυυυυυυυυυ!!!!
Καποια «προκομμενη νοικοκυρα», λες και περιμενε πρωτα ν’ απλωσω τη μπουγαδα μου, τιναξε όλα της τα χαλια απο πανω της!!!!! ΚΡΑΤΑΜΕ ΜΕ ΓΕΙΤΟΝΟΙ ΜΗ ΤΗ ΞΕΜΑΛΛΙΑΣΩΩΩΩΩ!!! Κοιταζω να δω από ποιο διαμερισμα προηλθε αυτος ο βομβαρδισμος, ψυχη ζωσα πουθενα, αμ θα σας φτιαξω εγω, θα υψωσω ένα φρακτη ισα με τον πυργο του Αιφελ να βρω την ησυχια μου! Τι πρωϊνο κι αυτό, καποιος μου κανει φαρσα, δε μπορει!
Βουταω τα ρουχα αρον-αρον, τα ξαναβαζω στο πλυντηριο και σταυροκοπιεμαι μην αρχισει κι αυτό να βγαζει αφρους, άλλο μπουρμπουληθρατο σκηνικο δεν θα αντεξω.
Επιστρεφω στον καφε μου μονολογωντας «αφου ρε Λουκ το ξερεις, όταν ανακατευεσαι με κουζινα κι οικιακα, μανταρα τα κανεις, κι αν δεν τα κανεις εσυ, με καποιο μαγικο τροπο γινονται μονα τους, ας τα να πανε στο καλο! Μωρε καλα κανω και θελω τα Κυριακατικα πρωϊνα μου να τα περναω εξω από το σπιτι, μακρια από το ναρκοπεδιο της κουζινας και του νοικοκυριου. Ας ελπισουμε τουλαχιστον να πετυχε το κοτοπουλο με τη μουσταρδα, τι διαολο, τοσες φορες το εχω φτιαξει»
Αρνουμαι να κοιταξω τη κατσαρολα, από φοβο μηπως στραβωσει και το ωραιο μου φαγακι, δυναμωνω το ραδιοφωνο, παιζει "Don't cry for me Argentina", αχαχαχαχα, τι συγκυρια κι αυτη! Ψαχνω τα τσιγαρα μου για να χαλαρωσω, ο,τι και να εγινε εγω επιμενω να απολαυσω τον καφε μου…..ανοιγω το πακετο, κοιταω…….ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΤΑ ΤΣΙΓΑΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!
Jesus, wake me up when Sunday ends!!!!
posted by Loucretia | 4:08 μ.μ.
16 Comments:
Ba8eies anases! Ba8eies anases!
Telika efages fagaki h' karbouniase ki ayto?
P.S. Kalo ayto me ta tsigara. Des to ws eykairia na to kopseis. Oni, o antikapnisths.
P.S.2 Emas plhmmyrise to spiti mia fora apo to plynthrio. Pali kala tote den eixa to PC katw sto patwma. 1 ekatosto nero PANTOU.
Oni καλο μου, ευχαριστω για τις συμβουλες, το φαγητο ευτυχως δεν καηκε, αλλα με ολα τα αναπαντεχα εστησα το Idακι στον καφε. Περασαμε ομως τελεια, αφου δωσαμε Βοργιαστικο σωου στου Ζοναρς, στο απεναντι ρεστωραν και στο μετρο στην επιστροφη ! Εχμ... :-D
Μήπως να κάνεις κανένα ευχέλαιο ή μήπως να πάρεις γυναίκα για το σπίτι?
Και τελικά, με αυτά και με αυτά, δεν μαγείρεψες, έτσι;
Κι εγώ κυρία είχα έτοιμη την εργασία μου, κι ήταν και πολύ καλή, αλλά πήγε ο σκύλος και μου την έφαγε! ;^)
(καμία συμπαράσταση από την άτιμη την μπλογκόσφαιρα τελικά...)
-Fevis μου, ευχελαιο μονο;; Λιτανεια ολοκληρη χρειαζομαι, οσο για τη γυναικα τι να μου πρωτοκανει, εδω θελω μονιμο κλιμακιο απο καθαριστη, ηλεκτρολογο και υδραυλικο (χμμ...τωρα που το σκεφτομαι, πιο οικονομικα θα μου ερχοταν να παντρευομουν καποιον με αυτα τα προσοντα :-ΡΡ)
-Mpampakis, προτεινω να παρουσιασεις το σκυλο για εργασια, με τη σημειωση "παρακαλω εκτιμειστε τον εσωτερικο του κοσμο" :-ΡΡΡ
(ειδες συμπαρασταση, εεε;;)
Κι οχι δε καηκε το φαγητο (θαυμα,θαυμα) αντιθετως εγινε και πεντανοστιμο (θαυμα, θαυμα, θαυμα) :-Ρ
Χαίρομαι πάρα πολύ όταν σε ένα ποστ σου "ξεχνάς" τους τίτλους ευγενείας και γίνεσαι η απλή και καθημερινή Λουκ.
Άσχετο, θυμάσαι τη σειρά "τα καθημερινά" με γιώργο κωνσταντίνου και ξένια καλογεροπούλου;
Απλη και καθημερινη;;;;;;
Εγω δεν σας εβρισα, νταξει;;;;;
:-ΡΡΡ
χα χα χα εντωμεταξύ οι φωτογραφίες είναι όλα τα λεφτά!
hm ...kapios dn prosexe sto mathima oikiakis oikonomias (pou pao kai ta thimame...) os fenete :P
Έστω, κυριακάτικη.
Υπάρχουν και χειρότερα Λουκρητία μου! Που να σου λέω! ;-))
Tην καλημέρα μου!
-Yoreekas, ειδες και τι φωτογενεια εχω;;; :-ΡΡ
-mouxlas21, μα καλα, στο διπλανο θρανιο καθοσουν;; :-ΡΡΡ
-e-lawyer, δεν θελω παραχωρησεις!!
-seastavros, να μας τα πεις, να μας τα πεις!!
Λουκρητια καλησπερα!Αμαν χρυσο μου κοριτσι ποιος σου κανε ποδαρικο?ενα ματι βαλε καλε τι πραγμα ηταν αυτο?Ελα σου στελνω θετικη ενεργεια απο την Κερκυρα και πολλα αλλα θα δεις!!!
Αχ Faraona απο τη Κερκυρα, σ' ευχαριστω για τις ευχες σου :-))
(και σοφριτο να στειλεις, γιατι ειναι σιγουρο οτι την αλλη Κυριακη αποκλειεται να κατσω μεσα, ααααχαχα) ;-)
η τυχη χτυπαει την πορτα σου μονο μια φορα, αλλα η ατυχια εχει
πολυ μεγαλυτερη υπομονη.
Λουκ,
Γέλασα πάαααρα πολυ, γιατί όταν το διάβαζα περνούσαν οι αντίστοιχες εικόνες (σου) από το μυαλό μου...χαχαχα...Θεά,θεά,θεά..
Συγγνώμη,για το απολύτως άσχετο που ακολουθεί,αλλά δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό:http://pseftogas2007.blogspot.com/
ΜΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ; Πως θα μπορούσε να εμπιστευθεί κανείς έναν Ψευτόγκα;
Δημοσίευση σχολίου
<< Κύρια Είσοδος