Μικρες Ιστοριες Φλερτ (μερος 1ο: στο Ασανσερ)

Είναι μια απ’ αυτές τις ηλιολουστες μερες, που χωρις λογο κι αιτια, απλα νοιωθεις καλα, χαμογελας μεσα σου, οι θορυβοι χαμηλωνουν κι όλα γυρω σου εχουν μια ηρεμια.
(οχι, δεν εχει προηγηθει λοβοτομη)

Μια τετοια μερα πριν λιγο καιρο, με αναλογη διαθεση βρισκομαι σε ένα μεγαλο κτιριο ενός Πανεπιστημιου και στεκομαι στην εισοδο του ασανσερ. Εχω πατησει το κουμπι (για να παω στον 1ο οροφο, αλλα μη το κανετε θεμα).

Το ασανσερ φτανει, ανοιγει η πορτα κι εμφανιζεται ενας αγνωστος μου κυριος με αερα «Ελληνα διανοουμενου του Παρισιου στα χρονια της δικτατοριας». Μακρια γκριζα μαλλια, χακι πουκαμισο και τζην παντελονι. Κρατα βιβλια στο χερι κι ετοιμαζεται να βγει. Μολις με βλεπει, σταματα, οπισθοχωρει και λεει:

-«Α, ειστε εσεις εδώ, δεν βγαινω!»

Ριχνω ματια λοξη στα δεξια, στα αριστερα, πανω, κατω, πλαγιως και διαγωνιως, δεν βλεπω κανεναν αλλον. Αρα σε μενα απευθυνεται. Παει, τον εσκιαξα τον ανθρωπο,.... Οποτε ψελλιζω σαστισμενη:

-«Εεεε…;;...»

-«Σας λεω, τωρα που ηρθατε εσεις, εγω δεν παω πουθενα» επιμενει αυτος κι εξακολουθει να μενει στο ασανσερ.

Βρε τι είν’ τουτο παλι! Αρχιζω να σκεφτομαι, Λουκρητια σου κανει πλακα, Λουκρητια επεσες σε μουρλο, τον κοιτω, με κοιτα, πανω που ετοιμαζω βλεμμα «κατανα» μου χαμογελα παραμενοντας παντα στην ιδια θεση. Αλλαζω πλευση και βλεμμα, ανασυρω από τα Ταρταρα το χαμογελο της Μεδουσας σε βελτιωμενη εκδοση και του απαντω με χροια «ενοχης αθωοτητας» στη φωνη:

-«Ε, όχι και να σας εγκλωβισουμε τωρα….»

(ναι, οκ, δεν θελω αποδοκιμασιες, ηταν το μονο που μπορεσα να σκεφτω)

Ειμαι ακομα εξω από το ασανσερ, χαμογελωντας με εκφραση «αποφασισε καλε μου, εχεις να πεις κατι αλλο ή σκοπευεις να μεινεις εκει μεσα μεχρι να μας πιασει η μαυρη νυχτα», ο ιδιος αμφιταλαντευεται, κανει ένα βημα, βγαινει εξω, στεκεται διστακτικος, μπαινω μεσα, παταω το κουμπι και την ωρα που αρχιζει να κλεινει η πορτα, σκυβει στο ανοιγμα και με υφος χιλιων παραπονεμενων παιδιων μου ψιθυριζει:

-«Κι όμως…. εγω ηθελα να εγκλωβιστω μαζι σας….για χαρη σας….»

Κλεινει η πορτα.

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ (εσωτερικο ουρλιαχτο)