Φεύγοντας από αυτή την βαριά συνωστισμένη από χοντροκωλιασμένους αποτυχημένους φελλούς ζωή, η Αμαλία Καλυβινού μας εφοδίασε με την πολύτιμη και χρηστική υπενθύμηση της απολιθωμένης Ελληνικής Ανατριχίλας.
Ζούμε σε μια χώρα που εδώ και μια τριακονταετία περίπου απ' τη μια οι δευτεροκλασάτοι κι η μετριότητα έχουν αποκτήσει πρωτεία κύρους κι απ' την άλλη δοκησίσοφοι εκπρόσωποι τσακώνονται ποιός θα απαγγείλει λόγια άκαμπτα ψυχοπονιάρη, νεκρολογώντας την ταπεινωτική συγκατάβαση μιας συλλογικής Πολιτικής Ήττας.
Το Δράμα, όσο πιο κοντά έρχεται με την Εκκεντρική Δυσαρμονία τόσο μεγαλύτερη αξία αποκτά μέσα στην αυτοπεριφρόνηση του συστήματος καρικατούρας.
Γίνεται εξώφυλλο, τέλεια διαλεκτική εικόνα της πραγματικότητας και του παραμορφωτικού καθρέφτη της.
Πουλάει το Δράμα και πουλάει πιο πολύ όταν μια ζωή καταρρέει μπροστά στην επιτυχημένη έκθεση ενός Σφάλματος.
Χεσμένες όλες τις Αμαλίες του κόσμου τις έχει το σύστημα. Ο Μέγας Ιεροδικαστής Δημοσιογράφος βγαλμένος απ' τη χλωρίνη που παρέα με τον υπουργό Μισό Γραβάτα- Μισό σορτσάκι σοσόνι παραλύει με την τσίμπλα στο μάτι μπροστά στο δράμα του νέου φρούτου Έλληνα υποψηφίου blogger τρώει το ίδιο βράδυ με τα χέρια ακόμα μουτζουρωμένα από το μελάνι του inkjet εκτυπωτή της AGB, παϊδάκια στην νεομοντέρνα εκδοχή της Κρητικής Κουζίνας των Σεφ απ' το Περιστέρι.
Γιατί αν δεν είναι πορνογραφική πράξη το δάκρυ του Δημοσιογράφου για την Αμαλία blogger πάνω απ' έναν χοχλιό γεμιστό με σκόρδο και κους κους τι είναι τότε φίλτατοι νέοι, ανώνυμοι, ψευδώνυμοι ή και επώνυμοι Έλληνες κοσμικοί bloggers;
5 Comments:
RIP...
Έχω μείνει άφωνη...
Ελπίζω να μην ξεχάσουμε, όσα πέρασε, και όσα κατάφερε. Και να συνεχίσουμε την προσπάθεια.
:(
Η ΑΜΑΛΙΑ ΦΕΥΓΕΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΟΠΟ. ΕΥΧΟΜΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ!
Φεύγοντας από αυτή την βαριά συνωστισμένη από χοντροκωλιασμένους αποτυχημένους φελλούς ζωή, η Αμαλία Καλυβινού μας εφοδίασε με την πολύτιμη και χρηστική υπενθύμηση της απολιθωμένης Ελληνικής Ανατριχίλας.
Ζούμε σε μια χώρα που εδώ και μια τριακονταετία περίπου απ' τη μια οι δευτεροκλασάτοι κι η μετριότητα έχουν αποκτήσει πρωτεία κύρους κι απ' την άλλη δοκησίσοφοι εκπρόσωποι τσακώνονται ποιός θα απαγγείλει λόγια άκαμπτα ψυχοπονιάρη, νεκρολογώντας την ταπεινωτική συγκατάβαση μιας συλλογικής Πολιτικής Ήττας.
Το Δράμα, όσο πιο κοντά έρχεται με την Εκκεντρική Δυσαρμονία τόσο μεγαλύτερη αξία αποκτά μέσα στην αυτοπεριφρόνηση του συστήματος καρικατούρας.
Γίνεται εξώφυλλο, τέλεια διαλεκτική εικόνα της πραγματικότητας και του παραμορφωτικού καθρέφτη της.
Πουλάει το Δράμα και πουλάει πιο πολύ όταν μια ζωή καταρρέει μπροστά στην επιτυχημένη έκθεση ενός Σφάλματος.
Χεσμένες όλες τις Αμαλίες του κόσμου τις έχει το σύστημα. Ο Μέγας Ιεροδικαστής Δημοσιογράφος βγαλμένος απ' τη χλωρίνη που παρέα με τον υπουργό Μισό Γραβάτα- Μισό σορτσάκι σοσόνι παραλύει με την τσίμπλα στο μάτι μπροστά στο δράμα του νέου φρούτου Έλληνα υποψηφίου blogger τρώει το ίδιο βράδυ με τα χέρια ακόμα μουτζουρωμένα από το μελάνι του inkjet εκτυπωτή της AGB, παϊδάκια στην νεομοντέρνα εκδοχή της Κρητικής Κουζίνας των Σεφ απ' το Περιστέρι.
Γιατί αν δεν είναι πορνογραφική πράξη το δάκρυ του Δημοσιογράφου για την Αμαλία blogger πάνω απ' έναν χοχλιό γεμιστό με σκόρδο και κους κους τι είναι τότε φίλτατοι νέοι, ανώνυμοι, ψευδώνυμοι ή και επώνυμοι Έλληνες κοσμικοί bloggers;
Δημοσίευση σχολίου
<< Κύρια Είσοδος