Σταλες απο κοκκινο

Ηταν μια μερα σαν αυτές που σου ‘ρχεται να παρεις μια σκουπα και να σκουπισεις ολο το πλανητη γη.

Η αδρεναλινη να κοχλαζει, το κεφι ανεξελεγκτο, η διαθεση για δημιουργια να σκαρφαλωνει στα Ιμαλάια. Να κανεις ταυτοχρονα χιλιαδες πραγματα και να συνοδευονται όλα με ένα χαμογελο πλατυ, ετσι χωρις αιτια. Το βραδυ να φτανει, ο υπνος να μη σε πιανει γιατι θελεις να δρασεις, να δρασεις, να δρασεις.

Και την επομενη μερα, εκει που οδηγεις κι απολαμβανεις τη λιακαδα, εκει που σκεφτεσαι ένα ακομη σαρωτικο 24ωρο….τακ…τακ….η πρωτη σταγονα πεφτει…δεν προλαβαινεις ν’ αντιδρασεις, να σκεφτεις, γιατι ακολουθουν κι άλλες, γινονται ρυακι, χειμαρρος, τα παντα κοκκινιζουν γυρω σου, κοιτας με απορια τα ρουχα σου που λεκιαζονται, τα χερια σου που αδυνατουν να συγκρατησουν το πορφυρο ποταμι που κυλα από τη μυτη σου….πεφτει πανω στο τιμονι, στο καθισμα, στο λεβιε των ταχυτητων, μενεις αναυδος….τι εγινε ρε παιδια;

Κι ακολουθουν κι αλλες….για τρεις μερες και τρεις νυχτες….νοιωθεις το αιματινο υγρο να κυλα απ τα ρουθουνια σου, να γλιστρα στον οισοφαγο σου, κι εσυ κυκλοφορεις με πακα χαρτομαντηλα στη τσαντα, στις τσεπες, στα χερια γιατι δε ξερεις ποια ωρα και ποια στιγμη οι κοκκινες σταλες θα κανουν την εμφανιση τους, παντα απροειδοποιητα αλλα ερχονται, πολεμας να τις σταματησεις αλλα αυτές εκει, πεφτουν, την ωρα που δουλευεις, την ωρα που φευγεις από το σινεμα , την ωρα που πληρωνεις στο ταμειο, την ωρα που διαλεγεις χρωματα για το δωματιο σου, την ωρα που βαζεις τη καρτα στο ΑΤΜ, την ωρα που επιστρεφεις από τον γιατρο ησυχος ότι εχουν πλεον σταματησει, αμειλικτες στο απροβλεπτο ραντεβου τους, αδιαφορες για το αν σου καταστρεφουν τη διαθεση, αναισθητες στην αγωνια σου, ανελεητες στη ροη τους, μια ροη που σου διαλυει την ενεργεια…..

Ενεργεια;.. χα…και τοτε θυμασαι τι σου ειχε πει καποτε ενας γιατρος….. «οχι ολους τους διακοπτες πανω….κατεβαζε και καμια ασφαλεια γιατι θα παθεις blackout, μη σπαταλας ολη την ενεργεια, φυλαγε την..»

Κι αρχιζει το κρυφτουλι, κατεβαζεις ένα διακοπτη, οι σταλες λιγοστευουν, κατεβαζεις δευτερο διακοπτη, οι σταλες καθυστερουν πιο πολύ να εμφανιστουν, κατεβαζεις τριτο διακοπτη….ησυχια….καμμια ενδειξη…..ξεχνιεσαι, ορμας και παλι εξω, κανεις σχεδια, κανονιζεις ραντεβου…..και….τακ, τακ, νατες παλι….ειναι εδώ για σου υπενθυμισουν ότι δεν ξεγελιουνται από τη προσωρινη ανακωχη σου…

Και παραδιδεσαι….ανευ ορων, κατεβαζεις το γενικο στον πινακα και τοτε αυτές πια σταματουν, σιγουρες ότι εχεις παρει το μαθημα σου, ασφαλεις μεσα στη δικη σου ανασφαλεια, εξακολουθουν να ρεουν στις φλεβες σου αλλα τωρα πια ξερεις…ξερεις ότι αυτές καιροφυλακτουν και μετρουν τους διακοπτες σου.

Κι αν βρουν έναν παραπανω ανεβασμενο, θα επιστρεψουν.