Λυσσάξατε με τα 5

Μόλις σήμερα είπα να κάνω μια βολτούλα να δω τι έχουν γράψει οι γνωστοί-άγνωστοι, μιας και το σ/κ ήταν ασφυκτικά γεμάτο γέλια, μεταμφιέσεις, αγαπημένους φίλους από μακριά, και δράση για να ανοίξω laptop (μόνο για το καινούριο μου παιχνίδι, ένα κουκλίστικο iPod Nano 8GB που έπρεπε να γεμίσει μουσική το άνοιξα... ε δεν μπορούσα να αφήσω στην άκρη τέτοιο δώρο!)

Ανακάλυψα λοιπόν ότι το πολυαγαπημένο μου κακό αγόρι με ψάχνει και μου έκανε και πάσα για τα 5, όπως επίσης και η passer-by, ενώ οι περισσότεροι που έκαναν tag τις Βοργίες ενδιαφερόντουσαν για τη Λουκρητία (δικαίως, είπαμε εγώ κάνω διάλειμμα από την ακολασία επ’ αόριστον)!

Give you 5 πολυλογάδικα ξωθιοfacts:

I. Με διακατέχει μια παράλογη περηφάνεια όταν καταφέρνω να αποδώσω καλά σε δουλειές/ προσπάθειες/ συζητήσεις/ πράγματα για τα οποία μέχρι πριν μισό λεπτό δεν είχα ιδέα. Γενικώς η περηφάνεια είναι το θανάσιμο αμάρτημα της προσωπικότητάς μου. Παραδόξως το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή ζω στην Αγγλία πραγματοποιώντας μισή ντουζίνα εφηβικά και μετέπειτα όνειρα ταυτόχρονα οφείλεται αποκλειστικά και μόνο σε αυτό.

II. Όταν φοβάμαι, νιώθω μόνη ή στριμώχνομαι συναισθηματικά, ανοίγω ένα βιβλίο... και μετά δεύτερο... και μετά εικοστό έβδομο. Μπορεί να κάνω μήνα και πάνω να ξανασκεφτώ ό,τι με ενοχλεί και συνήθως μέχρι τότε το ξεχνάω. Υποψιάζομαι πως το Amazon το έχει ανακαλύψει και το εκμεταλλεύεται δεόντως. Φράση-κλειδί από τα παιδικά μου χρόνια: «Κλείσε παιδί μου το βιβλίο θα χαζέψεις» (ανεξήγητο causal relationship μέχρι σήμερα). Πάντως τόσο διάβασμα έχει αποδώσει στο Trivial!

ΙΙI. Από την ιππασία, την τοξοβολία και την ξιφασκία που με τρέλαιναν ως ιδέες για σπορ, τελικά μπόρεσα να ασχοληθώ μόνο με την ξιφασκία για 4 χρόνια. Αρνούμαι να μετρήσω τη βόλτα στο δάσος της Montendre-les-Pins πάνω σε υπέργηρη φοράδα που κρατούσε ο ιπποκόμος με το χαλινάρι ως εμπειρία ιππασίας. Το τελευταίο πάθος είναι με το indoor climbing από την αρχή του έτους.

ΙV. Μικρή, ήμουν λίιιιγο πυρομανής. Λατρεύω ακόμη τα σπίρτα και τη μυρωδιά τους, αλλά σταμάτησα να τα ανάβω for the fun of it όταν παραλίγο να βάλω φωτιά στο δωμάτιό μου – αν και υποψιάζομαι ότι απλά με έτσουξε που κάηκαν τα δάχτυλά μου προσπαθώντας να βγάλω το μεταλλικό σκουπιδοντενεκέ με τη φωτιά στο μπαλκόνι. Η κανάτα με το νερό ήταν δίπλα μου...

V. Το nickname μου είναι παραφθορά 2ης γενιάς του ονόματος Idril [Idrilaki/Id > Idάκι]. Τούτη είναι η αγαπημένη μου ξωθιά ηρωίδα του Tolkien που αψήφησε τα πάντα για να πάρει μαζί της στο νησί των θεών τον λατρεμένο της Tuor. Με ενέπνευσε ιδιαίτερα και την υιοθέτησα, μιας και η αγάπη άργησε κι εδώ μερικά χρόνια και σούφρωσε τη μυτούλα της σε... χμμμ... πολλούς υποψήφιους, αλλά φαίνεται να είναι ερωτευμένη σφόδρα με τον νυν. Να θυμηθώ να την ξεμαλλιάσω μόλις την πετύχω (την αγάπη).

Σας φιλώ, και κάνω πάσα στα 5 favouritest Arxedia-Media: Elefanta, Chaca-Khan, Ariel, Psarra και SaLaMi-EdAfOuS.
__________________________________________________________________
Artwork is “Pixie Dust” Copyright 2006 Howard David Johnson - Republished with non-commercial use permission