Α Π Ο Λ Υ Ο Μ Α Ι . . .
Τελικά αυτό το αίσθημα της (παράλογης; ) ευφορίας που νιώθει κάποιος όταν φεύγει από τη δουλειά του, είναι μοναδικό. Απορώ με τους ανθρώπους που στεναχωριούνται (αν και το να έχεις να θρέψεις παιδιά, σκυλιά και μια μουρλή πεθερά είναι ένα σχετικό βάρος) όταν συμβαίνει αυτό. Ανάλογα το χαρακτήρα, μπορεί να βοηθήσει να πας και πολύ μπροστά, ιδιαίτερα αν νιώθεις "κολλημένος".
Άσε που είναι και βοηθητικό στο να πεις επιτέλους όλα εκείνα που σε έτρωγαν και δεν έβρισκες τον τρόπο να τα εκφράσεις. Κάτι σαν την κάθαρση στο τέλος του δράματος (το οποίο μπορεί να είναι και τραγωδία, ανάλογα τη δουλειά).
Υ.Γ.#1: Πρέπει να γράψω μια οικονομική θεωρία περί αποδοτικότητας, και ένα εγχειρίδιο για τα τμήματα ανθρώπινων πόρων.
Υ.Γ.#2: Όποιος πιστεύει ότι οι μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες λειτουργούν καλύτερα από το Δημόσιο, απατατάται.
Υ.Γ.#3: Καλά μπάνια και σεξ να καθαρίζει ο εγκέφαλος καμμένοι.
Υ.Γ.#4: Για όποιον ενδιαφέρεται για εμβάθυνση: http://www.simplyfired.com/
posted by Michael Tsopeis | 1:34 μ.μ.
12 Comments:
χμ, υποθέτω πως ναι αρκεί να μη σε πιάσουν εξ απήνης... δηλαδή, αν απολυθείς μια ωραία πρωία εκεί που δεν το περιμένεις...
Πλάκωσε στα γαμωτράγουδα όποιους πρέπει. Θα πάθεις πλάκα με το πόσο ποντίκια είναι όλα τα μανατζέρια (έτσι λεν τους ανίδεους βλακουποτακτικούς)που σου έκαναν τη ζωή δύσκολη. Λίγες φορές, δυστυχώς, έχεις μια τόσο μεγάλη ευκαιρία. Καλή τύχη! Σίγουρα θα 'ναι καλύτερα τώρα!
Καλά μπάνια και sex μέχρι να βρεις κάτι καλύτερο !...
;-)
(Θα είναι ΣΙΓΟΥΡΑ καλυτερο !)
η συμβουλη του εξυπνακια:λουσου στο σεξ κι ολα περνανε.Μην μαραζωνεις θα ξανααπολυθεις συντομα.xxx
Αυτή η ευφορία που λες όντως υπάρχει. Είναι το συναίσθημα της απελευθέρωσης από ένα περιβάλλον όχι και τόσο φιλικό φαντάζομαι. Και δεν είναι παράλογη. Είναι η αίσθηση της αρχής μετά από ένα τέλος.
Αρκει να μην απολυθεις ξαφνικα και τρεχεις με τα οικονομικα. Κατα τα αλλα, στις μεγαλες ιδιωτικες ειναι πιο δημοσιο κι απο το δημοσιο οσον αφορα τη διαχειριση.
Κανεις καλος δε χανεται. Καλες διακοπες με την αποζημιωση !!
Το ν' απολυεσαι στα 20, ειναι ευτυχια κι ευκαιρια, το ν' απολυεσαι στα 50 ειναι δυστυχια κι αποτυχια (γιατι μονο σχετικο δεν ειναι το βαρος, ειδικα αν η πεθερα μαζι με τη συζυγο, φτανουν τα 400 κιλα) το λεω γιατι εβλεπα προχθες ενα ρεπορταζ για την ανεργια των πενηνταρηδων.
Εσενα παντως δε σε φοβαμαι, οι επομενοι εργοδοτες σου θα πρεπει ν' ανησυχουν!!
Να υποθεσω τωρα οτι, αν σου περισσεψει χρονος απο το σεξ κ' τα μπανια, θα ασχοληθεις επιτελους με το ρημαδοtemplate του blog;;;
άλλο πήγα να γράψω, αλλά με έκοψε αυτή η τελευταία παρατήρηση ---»
κίσες, καλά μπάνια
Κάθε εμπόδιο σε καλό, λέει ο λαός!
Αν το πιστέψεις θα γίνει.. Κοίτα να περάσεις καλά το καλοκαίρι και από Σεπτέμβριο τα κεφάλια μέσα..
εγώ πάλι έχω την εξής φαντασίωση (νομίζω νου χει μέινει από κάποια ελληνική ταινία που είδα ως πιτσιρίκι)
να μου λέει ο boss "ΑΠΟΛΥΕΣΑΙ"
και γω να λέω "Μα σας παρακαλώ όχι, αυτό δε γίνεται, τεχνικα ΠΑΡΑΙΤΟΥΜΑΙ"
κ αυτό μετά να ανάψει ο καυγάς κ το σπαζοκλαμπάνιασμα να συνεχίζεται foreva&eva
Είπα ν'αφήσω κι εγώ τον οβολό... ε καλό μου λόγο, η τελευταία... Απόλαυσε το ελεύθερο καλοκαίρι σου, και από Σεπτέμβρη ξαναμπαίνεις στο ζυγό - αλλά φρόντισε να τον ψάξεις ανάμεσα στα μπάνια. Φιλιά.
Very nice site! »
Δημοσίευση σχολίου
<< Κύρια Είσοδος