Σκυλοι και κρεβατια ατακτως ερριμμενα...

Σαββατο 6.30 το πρωι, ξυπνω με φριχτο πονοκεφαλο. Καταραμενοι βιορρυθμοι, ολη τη βδομαδα πασχιζω να ξυπνησω νωρις αλλα ποτε δε τα καταφερνω, στη δουλεια φτανω διαρκως αργοπορημενη και σερναμενη. Σημερα που θελω να κοιμηθω λιγο παραπανω, το ματι μου ανοιξε από τα χαραματα και δε κλεινει με τιποτε!

Ο καφες μοιαζει να είναι προσωρινη λυση, αναβω τσιγαρο, στο μυαλο μου γυρνουν εικονες της βδομαδας που περασε, όλα ανακατωμενα, σαν τις σακκουλες σκουπιδιων που κατακλυζουν τους δρομους, σα τη βροχη που αλλαζει βαρδιες με τον ηλιο, σαν τις στασεις του μετρο, ουπς, να θυμηθω να κατεβω!

Ανοιγοκλεινουν οι σκεψεις μου σα τα δωματια του ξενοδοχειου, εκθεση Visions 2006, το νυφικο απο σερβιετες, οι αντρες της παρεας οπισθοχωρουν με αηδια, γελαω (ρε, δεν είναι χρησιμοποιημενες, ελατε πισω), το κρεβατι με τα πρόσφορα (να παρω ένα, πεινασα, αστο κατω, μας γραφουν οι καμερες), οι τοιχοι με τα συνθηματα των επισκεπτων, οι κινεζικες πορσελανες με τις πεοληκτικες αποληξεις (ποσο πιο κομψα να το πω), το δωματιο με τις κοκκινες κουρτινες και το στυλο του στριπτιζ (μου χαριζεις αυτό το χορο;), το βιντεο που προβαλλεται στο ταβανι (ευκαιρια ν’ αραξουμε στο κρεβατι να το δουμε), το καλυτερο κομματι της εκθεσης είναι τα κρεββατια του ξενοδοχειου, τεραστια, σε προκαλουν, ειμαι κουρασμενη, θελω να ξαπλωσω, σε αλλο δωματιο χιλιαδες χαρτακια με τη λεξη «λαβ» (τα παταμε).

Μεσημερι στο Κολωνακι, τρωμε (δυο μαρουλοφυλλα κι ένα αναψυκτικο 20 ευρω, παμε καλα;;) η φιλεναδα πικραμενη, σχεσεις επι ξυλου κρεμαμενες (γιατι δεν χωριζεις; φοβαμαι) καταφθανει περιχαρης ο Σ. με το National Geographic (εχει το Ευαγγελιο του Ιουδα!), πανω στην ωρα κι εσυ, για Ιουδες λεγαμε, φιλεναδα βαλε τη ζωη σου επι των τυπων των ηλων, δε θελω να μεινω μονη, και τωρα μονη σου εισαι, κοριτσια παμε θεατρο, βαριομαστε, τηλεφωνο ο Μ, παμε στην εκθεση, ποτο στο μπαρ του επανω οροφου (τι θα πει εναλλακτικο μπαρ, να μη σφουγγαριζεις ποτε το πατωμα και να κολλανε τα παπουτσια σου; σφηκες θα πιασουμε), τι θα φορεσεις στο παρτυ; μπουργκα.
Kατεβαινουμε στο ισογειο, σκυλια παντου, σε πινακες, σε σκιτσα, σε φωτο, σε βιντεο, σε πηλο, ένα τεραστιο φωτιστικο στη μεση από δίπλες (φυσικα κι είναι αληθινες, τι νομισες), τα φωτα χαμηλωνουν, περφορμανς από Γαλλιδα καλλιτεχνη, στα χερια της δεμενα δυο γουρουνοποδαρα (ιχχχχ αληθινα είναι!!) κατασπαρασσει ένα πιατο με δίπλες (ότι απεμεινε από το φωτιστικο), τρεχει πανω κατω σε ένα τεραστιο ξυλινο τραπεζι, τα γονατα της ματωνουν, φευγει ερποντας, το κλαμα της ακουγεται εξω, κοιταζομαστε (οκ, με επεισε, ξεκιναω διαιτα από αυριο), χτυπαω νυσταλεα τη καρτα, η μουντρουχα συναδελφος με κοιτα με καχυποψια, ξεκολλα γλυκεια μου, δε θα κουβαλησω εγω τα δικα σου απωθημενα, θες σοκολατα; Ο Ν. μου φερνει καφε, χεσε τη μαλακω, ανοιγω το monitor, καυγαδες, μη φοβασαι τη φωτια, 937 τα μπλογκς, δε προκαμω μανα μου να σας διαβασω, τηλεφωνο η ξαδερφη, εχει ηλιο κι εισαι μεσα; φυγαμε, που θα πας για Πασχα, ποιο Πασχα; τρεχει παλι το γαμημενο το θερμοσιφωνο, ξεχασα να πληρωσω τα κοινοχρηστα, δυναμωνει η μουσικη, δακρυζει, μη κλαις ρε γμτ, μη χαραμιζεις δακρια για καποιον που δεν αξιζει, χαμογελα, μαγειριτσα θα φτιαξει η μανα μου, τελεια, εμενα παντα μου κοβει το αυγολεμονο, αναπαντητη κληση, εχει φασαρια, δεν σ’ ακουω, μαλλον δεν θα σ΄ακουσω ποτε, γυρναω σπιτι, η Id πηρε τηλεφωνο μου λεει η κορη μου, Idακι που στο καλο εισαι;

Ο Π. μου δειχνει τη φωτο του στο msn, πως σου φαινομαι, σα τον Πετρελη μοιαζεις, εισαι τρελλη; μα για καλο στο ειπα, εισαι λάμια μου απαντα, δεν εχω καλυτερο κοπλιμεντο, νυσταζω, ξεφυλλιζω το Ευαγγελιο του Ιουδα, δε καταλαβα ποτε πως εφτασε στο φως, από το πιθαρι στην Ελβετια, ασαφης διαδρομη, ο vague tourist φτιαχνει playlist, πρεπει να παρω τον υδραυλικο, οι bloggers κανουν παρτυ, τι είναι bloggers με ρωτα η ξαδερφη, αληθεια τι είναι; Ξερω γω, κατι πλασματα που κουρνιαζουν στο ιντερνετ, αγαπιουνται, τσακωνονται, καταγγελουν, γελανε, κι όλα αυτά χωρις κανεις να ξερει τη φατσα του αλλου, ιντερνομαζωματα-ιντερνοσκορπισματα, πες μου Μ. πως σου φανηκα τη πρωτη φορα που με ειδες; Ξερω, με αντιπαθησες γιατι δεν ημουν αυτό που φανταζοσουν, ναι αλλα μετα σε συμπαθησα τρελα, μη φτιαχνεις εικονες, απεχουν παρασαγγας, θελω το παραμυθι, λυπαμαι, στο τελος ο λυκος την εφαγε τη κοκκινοσκουφιτσα, θα παραγγειλουμε κι άλλη μπυρα ή θα φυγουμε;