Θελω πισω τον Σεπτεμβρη μου!!!

….που εφυγε χθες και καταλαβα ότι υπηρξε μονο ημερολογιακα.

Όχι, δεν ηταν Σεπτεμβρης μηνας αυτος που εφυγε, γεματος βροχες, καταιγιδες, αστραποβοντα, πλημμυρες, με μια αρρωστη νοτισμενη ατμοσφαιρα, δεν ηταν ο Σεπτεμβρης που ξεραμε παντα.

Εγω θελω πισω τον Σεπτεμβρη που ξερω, αυτον που εχει:

-Τον ηλιο που σου επιτρεπει να κανεις ηλιοθεραπεια χωρις να καιγεσαι πια

-Τις παραλιες που τις απολαμβανεις σχεδον ολομοναχος χωρις τσιριχτα και ποδοπατηματα

-Τη ζεστη ακομα θαλασσα να βουτας και να χανεσαι στη κρυσταλλινη καθαροτητα της

-Τις γλυκειες νυχτες, που αναπολεις με τη παρεα σου και γελας με τα επεισοδια των καλοκαιρινων διακοπων εχοντας στους ωμους ριγμενο ένα νηματινο πουλοβερακι

-Τις μικρες εξορμησεις τα Σαββατοκυριακα στα κοντινα νησια για ένα τελευταιο αντιο στο καλοκαιρι

-Τις χαλαρες συζητησεις μετα από ένα θερινο σινεμα για τα πλανα των επομενων μηνων

-Την ηρεμη προσμονη και την ομαλη μεταβαση σ’έναν ακομα δυσκολο χειμωνα

Τα γραφω όλα αυτά γιατι σημερα 1 Οκτωβριου (καλο μηνα) ξυπνησα από τον ηχο της βροχης και τον αερα που χτυπαγε τις τεντες κι αναγκαστηκα να φορεσω για πρωτη φορα ζακετα, πρωι-πρωι.

Ας ελπισουμε σ’ έναν καλυτερο Οκτωβρη.

(Y.Γ. κι οχι, δεν ειμαι εγω στη φωτο)