ΜΠΑΦΙΑΣΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΡΩΤΕΣ ΣΑΣ

Μα τι επιδημια είναι κι αυτή παλι;;;

Καλα ολοι τον Σεπτεμβριο περιμενατε για να ερωτευτειτε;
Χαθηκε ο Ιουνιος, ο Ιουλιος, ο Αυγουστος, μηνες που επιβαλλεται να φλερταρεις, να διασκεδασεις, να βρεις παρεα για τις διακοπες σου και να ξεστραβωθεις να δεις τη Πανσεληνο παρεα με το αμορε;

Τσαμπα εφυγε το καλοκαιρι δηλαδη; Τι στο καλο κανατε τοσο καιρο στις παραλιες; Προσεχατε τις "καρετα-καρετα" ή παριστανατε τις "μοναχους-μοναχους";

Αυτες τις μερες προχωρω με δυσκολια στο δρομο. Κολλαει ο τοπος παντου μελια. Τι διαολο, ερωτα εβρεξε; Αλλιως τα ηξερα εγω τα πρωτοβροχια, αλλιως μας ηρθαν.

Και για να καταλαβετε τι εννοω:

1)Παρασκευη βραδυ.

Παω σε γιορτη φιλων. Εμφανιζεται φιλη μου αλα μπρατσετα με τυπο διμετρο.
Κοιταζονταν συνεχεια στα ματια (πως βρηκαν το δρομο κι ηρθαν, μονο αυτοι ξερουν) και χαζογελουσαν διαρκως. Με πλευριζει η φιλενας και μου σκαει το παραμυθι :
-«Ειμαι φουλ ερωτευμενη»
-«Ε, περαστικα σου»
-«Δεν καταλαβες, αυτή τη φορα είναι ο αντρας της ζωης μου»
-«Ποτε προλαβες μαρη, τη περασμενη εβδομαδα που μιλησαμε μου εγκωμιαζες τη Κιρκη που μεταμορφωσε τους αντρες σε γουρουνια»
-«Κεραυνοβολος ερωτας, που να στα λεω»

(Όχι να μη μου πεις, να θυμηθω μονο να σου χαρισω στα γενεθλια σου ένα αλεξικεραυνο)

2)Σαββατο απογευμα.

Καταφτανει η ξαδερφη σπιτι μου με αινιγματικο χαμογελο, μετα από ολιγοημερες διακοπες σε νησι.
-«Φτιαξε καφε» μου λεει κι αναβει τσιγαρο.
-«Μονο φραππε εχω κι από ότι ξερω, κανεις δε λεει το ποτηρι»
-«Ότι ναναι φτιαξε, γιατι εχω νεα να σου πω» (νατα νατα τα μαντατα)
-«Μη μου πεις κι εσυ….»
-«Ναι….»
-«Ναι;;;;; μα 4 μερες ελειψες, τι στο καλο, στη προβλητα σε περιμενε με το που κατεβηκες από το πλοιο;;;»
-«Γνωριστηκαμε σε μια παραλια, τη δευτερα μερα, βρεθηκαμε σε παρεα κοινων φιλων κι από τοτε ειμαστε αχωριστοι»

(καλα, φροντιστε μη πιασετε κοριους μονο)

3)Κυριακη πρωι.

Εχω ξυπνησει μια λογικη ωρα (12), απολαμβανω το καφεδακι μου (διπλο παντα), κανω το πρωτο τσιγαρο κι ανοιγω τον υπολογιστη για μια γρηγορη (λεμε τωρα) ενημερωση. Περναω απο το blog και τι να δω:

Φατσα-καρτα ενας μπρατσωμενος να μου ποζαρει αγκαλια με ένα τιγρακι, ασορτι με το σωβρακο του!!!
(μπα, σε λαθος blog θα μπηκα)
Βγαινω και ξαναμπαινω.
Ο μπρατσωμενος, εκει, να με κοιταει.
Ριχνω μια ματια στο post.
-«Α, της Id τα καμωματα, το χρυσο μου, είναι ολοφανερο ότι αρχισε κιολας να της λειπει η Ελλαδα!»
Συνεχιζω το διαβασμα και μου ΄ρχεται μια ελαφρια σκοτοδινη.
Τι γαλλικα ταγκο, τι αφιερωσεις, τι βολτες με ξεσκεπα αμαξια, τι ο κοσμος μας ανηκει, τι γελια κι αστειακια….επηξε στη γλυκοζη το blog!!

(Εεεε όχι βρε αδμινα, ΚΙ ΕΣΥ ΒΡΟΥΤΕ;;;;;;;)

4)Κυριακη βραδυ αργα.

Χτυπαει το τηλεφωνο, ο κολλητος.
-«Ελα» του λεω «τι επαθες;»
-«Την αγαπω» μου λεει «δε μπορω, τη σκεφτομαι συνεχεια»

ΜΠΑΑΑΑΜ κοπαναω το ακουστικο στη συσκευη.
Με ξαναπαιρνει.

-«Ελα» μου λεει « τι εγινε, επεσε η γραμμη;;»
-«Δεν επεσε η γραμμη, ΕΠΕΣΑΝ ΚΑΝΤΗΛΙΑ» του απαντω.
-«Μα τι σ’ επιασε….»
-«ΒΡΕ ΑΕΙ ΠΑΡΑΤΑΤΕ ΜΕ ΟΛΟΙ ΣΑΣ ΠΙΑ!!»

(Υ.Γ. να ζησετε, να ευτυχησετε, να φαμε και κουφετα, με ολοκληρο αμυγδαλο παρακαλω, οχι μισιακα πραγματα, εγω παω να δειρω τον Καστρατο τωρα γιατι ολο αφηρημενο τον βλεπω τον τελευταιο καιρο και υποπτευομαι οτι κολλησε κι αυτος...)