Νυχτωσε χωρις ποπκορν (PART II)

Κι ως εκ θαυματος, οι εθελοντες βρεθηκαν!
Και μάλιστα εποχουμενοι!

Περασαν με τις κουρσαρες τους και μας πηραν με κατευθυνση τη θαλασσα μιας κι η επιθυμια μας ηταν να δουμε τη Πανσεληνο στο ρομαντικο περιβαλλον μιας παραλιας, παρεα με τον γλυκο παφλασμο των κυματων.
(το ότι στο ιδιο ακριβως σημειο, υπηρχε - εντελως τυχαια- ένα ουζερι, ηταν καθαρη συμπτωση)

Φυσικα οι συνοδοι μας, μας κρατουσαν ολη νυχτα το χερι (για να μη τρεμει το πηρουνι μας, όταν καρφωναμε τα καλαμαρακια και τα ντολμαδακια από τις ποικιλιες)

Φυσικα η συζητηση ολη τη νυχτα περιστραφηκε γυρω από τον Heidegger, τον Kierkegaard και τον Derrida (με κορυφαιο σημειο, τη διαφωνια για το αν τα Lidl ή τα Carrefour, εχουν την φθηνοτερη 12αδα ρολων υγειας)

Φυσικα, δε σταματησαμε ολη τη νυχτα να θαυμαζουμε το ολογιομο φεγγαρι του Ιουλιου («που πηγαν τα κεφτεδακια?» «τυροκροκετα ειν΄αυτό?» «παιδι, πιασε μια σοδα»)

Φυσικα περπατησαμε κατά μηκος της παραλιας (για να χωνεψουμε) την ωρα που η Πανσεληνος καθρεφτιζοταν στα νερα της θαλασσας («Δωδωνη» λεει η φωτεινη επιγραφη?» «μια μπαλα ή δυο, θες στο παγωτο σου?» «Μια μπαλα-του μπασκετ»)

Και φυσικα δωσαμε ραντεβου για την Πανσεληνο του Αυγουστου (ξερετε κανενα καλο ουζερι?)